Beþiktaþ, kiracýsý olduðu Olimpiyat stadý da bakýma alýnýnca, zorunlu olarak Sivasspor’u Ankara’da, Osmanlý stadýnda aðýrladý. Öncelikle statlarýný BJK’a vermeyen öteki Ýstanbullularý ayýplamak istiyorum. Rekabet bu çizgiye ulaþtýrýlýr, spor, sporun doðasýna uygun yapýlmazsa... Onun ortamlarýnda neler yapýlmaz ki....
***
Beþiktaþ’ýn düne deðin ortaya koyduðu gerçek, kendisinden korkmayan rakiplere karþý, iyi zeminlerde baþarýlý olduðuydu.
Sivas açýk oyunu seven bir anlayýþa sahipti. Zemin ve hava koþullarý iyiydi. Maç da iyi oldu. Beþiktaþ dinamik, çok adamla hücuma giden, dönen toplarýn çoðunu kazanan bir oyun gösterdi. Sivas, özellikle ilk yarýda sahasýnda daha çok göründü ama bu orada beklemek istemesinden deðil, Beþiktaþ’ýn tempolu baskýsýna karþý gösterdiði özendendi. Beþiktaþ ilk yarýda gol atabileceði üç pozisyon üretti, bir topu direkten döndü, hakem Kalkavan bir pozisyonda Ümit’in elle oynamasýna penaltý yorumu yapmadý... Ama kalabalýk hücumda iken yaptýðý bir top kaptýrma hatasýnýn devamýndaki yeni bir hata ile ilk golü yiyen taraf oldu. Sivas, savunma dinamizmi ve hücumda çabuk top kullanmasýyla mücadeleyi dengede tuttu.
Beþiktaþ ikinci yarýda fazla önde basmayýp, kendine güvenen rakibinin üstüne gelmesini, hücum için alan açmasýný istedi. Bu anlayýþý iki takýmýn da daha çok hücum alaný bulmasýna yaradý. Ba’nýn ilk golü bunun ürünüydü. Ýkincisi de baskýyý sürdürmenin... Yenen ikinci gol de baskýya ara vermek ve oyunu daha çok kendi alanýnda kabul etmek rol oynadý. Beþiktaþ hýzlý atak ve kalabalýk baský yediðinde savunma kurmakta zorlanýyor. Biliç bunu görmeli. Eveet... Beþiktaþ ligin yüksek ateþi durumunda. Karþýsýnda futbol göstermek isteyen olduðunda izleyenlere keyif piþiriyorlar.
