TÜKENMÝÞLÝK sendromu, artan psikolojik ilaç kullanýmlarý, mutsuzum diyen insanlar, tahammül sýnýrýný zorlayan hoþgörüsüzlük, tükenen insanlýk, teknoloji kullanýmýnýn artmasý ile yalnýzlaþan insan bu yüzyýl içerisinde çokça duyduðumuz kelimelerden.Ben bunlarýn hepsine 21. yüzyýl vazgeçmiþlik sendromu diyorum.
Vazgeçtiðimiz kadar tükeniyor, mutsuzlaþýyor, yalnýzlaþýyoruz. Vazgeçiyoruz kendimizden, korkularýmýz, yorgunluklarýmýz, tabularýmýz, bizim yaþamamýz gereken hayatý “Baþkalarý ne düþünür yaþýyor” bizim yerimize.
Yakýnýmýzda olan, tanýdýðýmýz birilerini mutlaka kanserden kaybetmiþizdir. Dünyada her saniyede bir insan kanserden ölüyor. 2015 baþýndan beri ölenlerin sayýsý ise 7 milyon 703 bin 82 kiþiydi. Çok yabancý deðiliz bu acý duyguya. Ancak bazen gazetelerde, bazen de televizyon kanallarýnda ya da etrafýmýzda bazý insanlarýn kanseri yenebildiðini görüyoruz. Mücadele ediyorlar. Yaþam sevinçlerini ve kanser mikrobuna karþý olan direnme azimlerini yitirmiyorlar. Vazgeçmiyorlar.
Filiz Akýn, Defne Samyeli, Asuman Dabak, Oya Baþar kanseri yenmiþ olan birkaç isimden sadece bazýlarý.
Ýstek ve inanç iki önemli duygu.2015 Avrupa Görme Engelliler Futbol Þampiyonasý finalinde Rusya’yý 1-0 yenen Türkiye Görme Engelliler takýmý, þampiyon oldu.
Tekerlekli Sandalye Eskrim müsabakalarýnda Türkiye’ye temsil eden tek sporcu olan Hakan Akkaya, 2015 U23 Dünya Oyunlarý’nda karþýlaþtýðý Hollanda, Rusya, Fransa, Ýngiltere, Almanya, Macaristan ve Ýtalyan rakipleriyle mücadele ederek Dünya Birinciliðini kazandý.
Fransa’daki Dünya Supersport Þampiyonasý’ný kazanýp 4. kez dünya þampiyonu olan Kenan Sofuoðlu þöyle diyordu; “Yarýþý kazanacaðýma emindim. Çok zor bir sezondu, sezon içinde yaþadýklarýmý herkes çok iyi biliyor. Bu þampiyonluðu birkaç ay önce kaybettiðim oðlum Hamza için elde etmek istemiþtim. Rabbim yardým etti” dedi.
Düþünüyorum da Mecnun vazgeçseydi Leyla’ya olan sevdasýndan, ne Mecnun olurdu ne Leyla. Herhalde Mecnun’a da demiþlerdir “Boþ ver Mecnun sana kýz mý yok” ya Mecnun onlarý dinleyip vazgeçseydi. Hepimizin gýpta ettiði bir aþkýn kahramaný olmak yerine adýný bile bilmediðimiz bir fani olacaktý. Asistaný “Artýk bu iþten vazgeçsek iki bin deneme yaptýk olmuyor” dediðinde Edison vazgeçseydi elektriði bulmaktan.
Mimar Sinan yapmasaydý dört kubbeli Süleymaniye’yi nereden bilecektik yüzden fazla deprem görüp hala ayakta kalabilecek, saðlamlýkta þaheserlerin olabileceðini.
Yakýn zamanlarda nelerden vazgeçtik bilmiyorum. Ýþimizden, aþkýmýzdan, baþarýmýzdan, saðlýðýmýzdan, geleceðimizden ya da mutluluðumuzdan.
Ruhumuzda ki engellere takýlýp kaldýk.
Ancak hepimizin dünyaya gelmesinde bir mucize var. Azýcýk bir standart sapma ile bizimle ayný anda yarýþa giren baþka bir hücre birinci olsaydý bugün bizim yerinize baþka biri yaþýyor olacaktý. Ýlahi bir güç bizi seçti. Vazgeçmeyenler kendi hikâyelerinin, baþarýlarýn, azimlerinin, tarihin, aþklarýnýn kahramanlarý oluyor. Kendi hayatýmýzýn kahramaný olmak yine kendi ellerimizde. Yapýlamaz diye bir þey yok, vazgeçmek diye bir þey var. Ya çýkan zorluklarý aþarak tarih yazacaðýz ya da vazgeçenler sendromunun kurbaný...
Ruhumuzdaki engelleri aþacaðýmýz güzel günler bizim olsun. Vazgeçmeyelim.
