Avrupa’yý felç eden Ýzlanda’daki korkunç bir yanardað patlamasý, Fransýz yönetmen Alexandre Coffre’nin elinde Eyjafjallajökull filmiyle komediye dönüþmüþ. Film Avrupa’da mý yoksa Amazon’da mý geçiyor, bazen gerçekten karýþýyor.
Her izleyicinin belirli bir sinema kültürüyle yetiþtiðini kabul etmek gerekir. Ve günümüzde Amerikan sinemasýnýn üstümüzdeki ezici baskýsý ortada. Biz ne kadar eleþtirirsek eleþtirelim sinema kültürümüzün Amerikan sinemasýndan geldiðini kabul etmemiz gerekir. Hollywood’un sinemadaki teorileri artýk bizim olaylarý algýlayýþýmýzý þekillendirilyor. Korku, bilimkurgu, aksiyon ve komedi anlamýnda þartlanmýþ durumdayýz. Halbuki Hollywood dýþýndaki ülke sinemalarýndan da iyi filmler çýkýyor. Onlara da alýþmak, farklýlýk ve
evrenselliði yakalamak anlamýnda çok önemli. Mesela bir Ýngiliz veya Norveç, Kuzey ülkelerinin sinemalarý bana büyük haz verir. Fransýz sinemasý da Avrupa’nýn en köklü sinemalarýndan. Bu hafta vizyona giren Eyjafjallajökull, yine bir Fransýz komedisi.
Ýzlanda’daki Eyjafjallajökull Yanardaðý’nýn patlamasýyla bütün uçuþlar ertelenir. Avrupa felç olmuþtur. Tam da bu anda Yunanistan’da Fransýz bir genç kýz ile Yunanlý delikanlýnýn düðünleri vardýr. Kýzýn birbirinden ayrý olan anne ve babasý, düðüne yetiþmek için uçaktadýr. Üstelik ayný uçakta olduklarýndan da bihaberler. Fakat yanardað patlar ve uçak Münih’e zorunlu iniþ yapar. Birbirinden nefret eden çift, hem uçakta karþýlaþmanýn þokunu atlatamamýþ hem de Yunanistan’daki düðüne yetiþmenin telaþýna düþmüþlerdir. Araba, otostop, pýrpýr bir uçak ve çýlgýn bir yolculuk birbiriyle savaþan çiftin önünde uzanmaktadýr...
Fikir olarak baktýðýnýzda komik olabilecek bir hikaye. Fakat her þey o kadar bilindik, absürt ve kliþe ki filmi seyretmek insana azap veriyor. Ben kolay kolay böyle sert yaklaþmam ama bu film gerçekten dayanma sýnýrlarýmý zorladý. Her þeyden önce aile kurumuna bakýþý çok þovenist. Adam ve kadýn birbirlerinden o kadar nefret ediyorlar ki birbirlerine kazýk atmak için yapmadýklarý yok. Güya aile kavramý yüceltilirken ikisinin birbirlerine yaptýklarý numaralar yüzünden kýzlarýnýn düðünlerini kaçýrmayý göze alýyorlar. Anne, babanýn düðüne yetiþmesi için ve baba ise annenin yetiþmemesi için elinden geleni yapýyor. Filmin finalinde ise bu çýlgýn çiftin birbirlerine duyduklarý aþký görüyoruz.”Allah böyle anne babayý düþman baþýna vermesin!” demek geliyor insanýn içinden.
TECRÜBELÝ OYUNCULAR
Kýsacasý film çocuk sahibi olan çiftlerin hep birbirlerine aþýk olacaðýný söylüyor bize. Aslýnda hayatta yaþanan bütün uyumsuzluklar küçük þirin engeller. Yahu komedi çekiyorsunuz tamam ama bir komedi biraz olsun kendini ciddiye almalý. Doðru deðer ve mesajlar üzerinden yola çýkýp absürt olaylarla bezendiði zaman hayatýn tezatlarýnýn komedisini yakalayabilirsiniz ve gerçekten baþarýlý bir yapým olur. Bu film vermek istediði mesaja zarar veriyor. Yapýmýn bir özelliði daha var: Sonuçta bir yolculuk filmi. Neredeyse Avrupa’yý baþtan aþaðý geçiyorlar.
Münih, Avusturya, Slovenya, Hýrvatistan ve Yunanistan’dan güzel görüntüler var. Yani
bir Avrupa Birliði güzellemesi de diyebiliriz. Ama bu yönüyle de bir sosyal sorumluluk projesinin ötesine geçememiþ.
Bir iki doða görüntüsü dýþýnda Avrupa’da mýsýnýz Amazon’da mý belli deðil.
Oyunculuklara gelince... Fransa’nýn tecrübeli oyuncularý Valérie Bonneton ve Dany Boon baþrolde. Bence ikisi de kasmýþlar. Durum böyle olunca ben yönetmene bakarým. Alexandre Coffe’nin bu ikinci uzun metraj filmi, yönetmen adýna umutlarýmýzý kýrdý. Bir iki sahnede gülebilirsiniz ama 92 dakikada bu kadar gülümseme yeter mi insana bilemedim.
FÝLMÝN KÜNYESÝ
Orijinal adý: Eyjafjallajökull
Yönetmen: Alexandre Coffre
Senarist: Laurent Zeitoun
Oyuncular: Valérie Bonneton, Dany Boon, Denis Ménochet
Tür: Komedi
Yapým: 2013, Fransa-Belçika, 92 dakika.
