Bu kadar da kaçmaz ki

Milli maç molalarý takýmlarýn ligdeki yarýþma ritimlerini genellikle bozuyor. Beþiktaþ için böyle bir olasýlýk vardý. 10 hafta kazanamamýþ Sivas ise, ligdeki son maçýný kazanmýþ olmanýn verdiði güvenle yoðrularak, bir büyükle oynayacak olmanýn saðladýðý konsantrasyonla bilenerek hazýrlandý. Beþiktaþ havasýný yitirmemiþ, kalitesini düþürmemiþti. Sivas ligin dibindeki bir takým olmanýn cýlýzlýðýnda asla deðildi. Sivas, müthiþ bir özgüvenle, ne yapacaðýný iyi saptamýþ biçimde giriþti mücadeleye. Kasýmpaþa’nýn, Bursaspor’un Beþiktaþ’a yaptýðýný yapmayý, ‘oynayarak oynatmamayý’ planlamýþtý. Sertti. Bu yapýsý Beþiktaþ’ý hemen havasýna soktu. Ýlk on dakika içinde üç pozisyon üretti! Ýyi vuruþlar yapýlabilse, maçýn akýþý farklý bir yapý kazanýrdý. Ama Beþiktaþ atamadý ve Sivas tempoya yanýt vererek, rakibini yakýn alarak, alan daraltarak Beþiktaþ’ýn hücum üstünlüðünü kýrdýktan sonra, savunma zaaflarýný kullanmaya giriþti. Ve bu kez kendisi fýrsatlar buldu. Hatta pozisyonlarýnda vuruþ ortamlarý daha netti. Beþiktaþ özellikle, Quaresma’nýn geri gelmemesiyle bir süre saðýndan açýklar verdi. Çýkarken dar alanlarý kullanmada zorlanýp top kayýplarý yaptý. Devre biterken Adem’in Atiba’yý iterek yaptýðý penaltý, aþýrý motivasyonun ürünüydü. 50.dakikadaki Atýf-Rhodolfo mücadelesi penaltý zannettirecek incelikte geliþti. Sonra karþýlýklý savunma hatalarý izledik.

Beþiktaþ 2. yarý baþýnda gene peþ peþe goller kaçýrdý. Hem de Gomez ve Oðuzhan ile! Ama bundan sonra örnek bir doðruya imza attý. 1-0’ý çok yerinde bir ilke ile elde tutmayý amaçladý. O ilke, ‘atýlmýþ golü, yeni goller atarak’ korumaktý. Önde bastýlar, ille de gol aramaya açýlacak rakibi çýkarmamayý ve önde top kapmayý amaçladýlar. Çok sayýda kaptýlar. En iyi savunma hücumdu. Ancak uygulama o oranda baþarý olmadý. Golcü forvetin bu kez gol kaçýrma gösterisini izledik!