Dün Türkiye yine ölüm haberleri ile sarsýldý. Þýrnak’ýn Beytüþþebap ilçesine saldýran PKK 10 askeri öldürdü, 7 asker de yaralandý. AFP ise saldýrýda 20 PKK’lýnýn öldüðünü söyledi. Bugün belki yeni ölüm ve saldýrý haberleriyle uyanacaðýz. PKK alan hakimiyetini göstermek, Suriye muhalefetiyle bir tutulmak ya da sadece taþeronluk yapmak için yeni yerler basacak, bombalar patlatacak, insan kaçýracak.
Ama görünen o ki PKK, Türkiye’yi istediði þeyleri yapmaya zorlayamayacak. Ankara cevabýný kendi seçtiði zaman, yer ve þekilde verecek. Sýcak takipler tabii ki yapýlacak, baskýný gerçekleþtiren militanlar doðal olarak çembere alýnacak. Ancak BDP kolay kolay kapatýlmayacak, PKK’nýn arzu ettiði gibi Kuzey Irak ile Türkiye’nin arasý bozulmayacak.
***
Türkiye artýk akýllandý. Kimsenin provokasyonuna gelmiyor. Belli ki kendi politikasýný kendisi uyguluyor. Karþýlýk verilecek doðru zaman ve yerin üstünde çalýþýyor. Bu karþýlýk ise bence Enis Berberoðlu’nun daðda verdiði kahve molasýnýn ötesinde bir þey olacak. Ben PKK yöneticilerinin yerinde olsaydým bu kadar sessizliði hayra yormazdým. Zayýflýk belirtisi olarak görmezdim.
Bana öyle geliyor ki, yakýnda büyük þeyler olacak ve PKK, Öcalan’ýn yakalanmasýnýn yarattýðý þoka benzer bir þok daha yaþayacak. Sanýlmasýn ki CIA baþkaný buraya sadece Suriye için geldi, PKK konusu masada deðil. Bunca ölüm yaþanýrken, PKK þehirleri hedef alýp insanlarý bombalarken, Ýran ajanlarý deþifre olurken, PKK’nýn artan saldýrýlarý ile Suriye rejimi arasýnda baðlantý kurulmuþken baþka türlü olmasý imkansýz.
PKK, ne yazýk ki eylemleriyle siyasi pazarlýk gücünü ortadan kaldýrdý, silah býrakmasý ile Kürt sorununa çözüm üretilmesi arasýndaki baðlantýyý koparttý. PKK giderek artan bir þekilde taþeron örgüt olarak algýlanýyor, Ýran ile Suriye rejimlerinin desteðine sýðýnmýþ olarak görülüyor. Baas rejimi ile iyi geçinmesi de PKK’nýn baþarý þansýný her geçen gün daha fazla azaltýyor. Kendi trajik sonunu hazýrlýyor.
Türkiye, insan haklarý ve demokrasi konusunda adým attýkça, hukuk sisteminin eksiklerini giderdikçe, Kürt nüfusunun kendi kaderini tayin etme hakkýný demokratik yollardan kullanabileceðini dünyaya gösterdikçe, PKK daha da yalnýzlaþacak. Fakat görünen o ki bunun için uzun süre beklenmesine gerek kalmayacak. PKK yakýnda çok ciddi bir darbeye maruz kalacak.
PKK liderliði eðer taþeronluk için eylem yapmýyorsa, amaç Türkiye’nin canýný acýtma, Suriye politikasý yüzünden AK Parti iktidarýný cezalandýrmak deðilse, yani amacý Türkiye’den toprak kopartarak Kürt devleti kurmak, Suriye, Irak ve sonra da Ýran’dan toprak almaksa, bu hayaline ulaþmasýnýn çok zor olduðunu, yüzbinlerce insanýn hayatýna mal olacaðýný, Kürtlerin birleþseler bile kendi liderliðinde birleþmeyeceðini görmek zorunda.
Yok eðer amaç büyük Kürdistan devleti ya da Türkiye’deki Kürtlerin gasp edilmiþ haklarýna kavuþmasý deðilse, asýl amaç Türkiye’nin canýnýn acýtýlmasýysa, PKK taþeronluk yaptýðý rejimlerin makbul rejimler olmadýðýný, Türkiye’nin ve müttefiklerinin Ýran ve Suriye üstünde benzer baskýyý kurabileceðini ve zaten kurduðunu anlamak zorunda.
***
PKK liderliðinin stratejilerinin hiçbir þekilde sürdürülebilir olmadýðýný görmeleri gerekiyor. Bu kadar þiddet ne pazarlýða yarar, ne de taþeronluða. Olsa olsa uygulayanýn sonunu getirir. Çünkü krizler genellikle yaratýcý ve yýkýcý çözümlere neden olur, siyasetin durmasýna silahlarýn konuþmasýna, yeni ittifaklarýn kurulmasýna yol açar. Türkiye’nin bekasýnda çýkarý bulunan Amerika gibi bölge dýþý aktörlerin tehditleri ciddiye almasýna yardýmcý olur.
Unutmasýnlar ki var olan bölge jeopolitiðinde büyük bir Kürt devletine yer yok. Irak’ýn federal yapýsýnýn çatlamasý sonucunda oluþacak Kürt devleti dahi yýllarca sürecek bir savaþa hazýrlýklý olmak zorunda. 19. Yüzyýl sonunda olduðu gibi kan ve demirle ülke birleþtirme devri zaten kapandý. Almanya’yý birleþtiren Bismarck bir terörist deðil güçlü bir devletin baþbakanýydý, kurduðu ittifaklarý da zemindeki gerçekleri dikkate alarak kurmuþtu.
