Rize’de bol gol attýðý ve iyi oynadýðý için, F.Bahçe’ye gelen Vedat Muriç; bilindiði gibi, aslýnda G.Saray’a gidebilmek için diretiyordu. Hatta Rize’de bir sezon daha kalýp, bonservis bedeli olmadan, sarý-kýrmýzýlýlara ulaþma hesaplarý içindeydi.
Ama F.Bahçe bastýrýp alýnca; gelmemek için olmadýk inat numaralarý çeviren adam; bir anda “Çubuklu forma, çocukluðumdan beri rüyalarýmý süslüyordu” demeye baþladý.
Bu iþler böyle... Kimin dalýna konarsan, onun þarkýsýný söylersin.. Anýnda dönerler.
***
Ayrýca þöyle bir sorun var... Daha önceki kulüplerde parlayan golcüler, üç büyüklere geldiðinde, nedense ayný performansý gösteremiyorlar.
Mesela Vagner Love’u örnek alalým... Alanya’da peynir-ekmek gibi goller atýyordu. Beþiktaþ’a geldi kurudu.
Diagne Kasýmpaþa’da harikalar yarattý. Ýlk yarýda 20 gol atýp G.Saray’a geldiðinde, çarþafa dolandý.
Güiza Ýspanya’da gol kralýydý. F.Bahçe’ye geldiðinde sefilleri oynadý. Beþiktaþ’ta Almeida, G.Saray’da Eren Derdiyok ve Bursa’dan F.Bahçe’ye gelen Fernandao, benzer sýkýntýlar yaþadý. Soldado’nun da akibeti ayný sayýlýr.
Yani büyük golcü diye bellediklerin, üç büyüklere gelince yamuluyorlar. Bir deðil, üç deðil, beþ deðil... Yýðýnla örnek var.
***
Vedat Muriç de, benzer akibete uðrayabilir. Golcülüðünün garantisi yok... Oysa Cristiano Ronaldo gibi süper futbolcular; hangi kulübe giderlerse gitsinler, bilinen standartlarýný asla düþürmüyorlar. Bir sezon içinde, 60 gol barajýnýn altýna inmiyorlar.
Neden? Elbette yetenekleri var ama; kazandýklarý paranýn önemli bir bölümünü kiþisel geliþimleri için ekstra hocalara, diyetisyenlere, psikolojik danýþmanlara ve özel doktorlara harcýyorlar. Vedat Muriç gibilerin böyle tasarýmlarý, giriþimleri ve özverileri olmaz. Parayý buldular mý, herþeyi bulduklarýný sanýrlar.
Çözülme de, ondan sonra baþlýyor. Ýnþallah Rize kaplaný böyle olmaz.
