Ben, özde, içerde ve dýþarýda Ak Parti muhalifleri ile Cemaat muhaliflerinin ayný odaklar olduðunu, yani o odaklarýn Ak Parti’ye ne kadar muhalifler ise cemaate de o kadar muhalif olduklarýný düþünüyorum. Sebebi de, bütün meþrep farklýlýklarýna raðmen, her iki oluþumun ayný sosyo - kültürel - imani zeminde neþvünema bulmuþ olmasýdýr. Yani birisinin aldýðý yara, diðerini de tabii olarak etkileyeceði gerçeðidir.
Son süreçte, Camia ile Ak Parti karþýt kutuplara savruldu. Bu savruluþta, Ak Parti muhalifleri ile Camia yan yana düþer bir pozisyon oluþtu.
Aslýnda, ilk paragraftaki tespit doðru ise -ki o konuda benim en küçük bir þüphem yoktur- Ak Parti muhaliflerinin Cemaat ile ayný nitelikte, ayný sebeplerden kaynaklanan bir muhalefet yürütmeleri mümkün deðildir.
Diyelim Cemaat’in muhalefeti, Ak parti’nin Cemaati etkisiz hale getirmesi sebebine dayanýyorsa, Ak Parti muhaliflerinin, Cemaati koruma gibi bir refleks içine girmeleri söz konusu olamaz.
O zaman hangi mantýk yürütmesi ile Cemaat muhalefeti ile bir paralellik oluþturulmaktadýr, sorusu önem kazanýyor.
Bence þöyle bir muhakeme yürütülüyor:
- Ak Parti þu anda devlet iktidarýný kullanýyor. En azýndan seçimlere kadar bu iktidarýn kullanýmý sürecek. Ýktidar kullanýmý Ak Parti’ye önemli bir güç kazandýrýyor. Üç dönemdir süren iktidarýn, Ak Parti’yi olaðanüstü güçlendirdiðinde kuþku yok.
Öyleyse öncelik Ak Parti’yi iktidardan uzaklaþtýrmak, dolayýsýyla onu güçten yoksun kýlmak olmalý.
Ak Parti karþýtlýðýnýn, içerdeki - dýþarýdaki ortak paydasý çok farklý cephelerden okunabilir. Mesela:
- Ýdeolojik karþýtlýk söz konusu olabilir.
- “Türkiye nedir?” sorusuna verilen cevap sebebiyle farklýlýk söz konusu olabilir.
- Ortadoðu politikalarý sebebiyle farklýlaþma mümkün.
Mahir Kaynak’ýn 28 Þubat’ta Refah Partisi’ne yönelik yok etme operasyonuna iliþkin deðerlendirmesini hatýrlýyorum. Mealen diyordu ki:
- Amerika Refah’a, yöneticileri belirgin bir dini duyarlýlýða sahip olduklarý için karþý deðildir, Erbakan karþýtlýðý, onun Türkiye’nin dünyadaki yerini baþka bir zemine oturtma çabasýndan kaynaklanýr.
Bu iþ böyle.
Þöyle düþünelim:
Herhangi bir cemaat, Türkiye’nin Uluslararasý statülerini belirleyebilecek güce sahip midir?
Tabi ki deðildir.
Ama ülkenin siyasi, sosyal politikalarýný belirleme yetkisini elinde bulunduran güç, siyasi iktidarýn gücüdür ve ülkeyi bir yerde tutmak istiyorsanýz, o güce operasyon yapmanýz gerekir. Onun için hedef Ak Parti’yi iktidardan uzaklaþtýrmaktýr.
Bir þeyi not etmemiz gerekir:
Hem Ak Parti’nin hem cemaatlerin varlýðýna karþý olan odaklarýn, cemaatleri devlet eliyle tasfiye tecrübeleri vardýr. Emniyeti, yargýyý bunun için kolaylýkla kullanmýþlardýr.
Siyasi partiler ise daha korunaklýdýr. Siyasi partiyi tasfiyenin en meþru yolu, seçimde kaybetmelerini saðlamaktýr. Gayrý meþru yollar içinde ise darbeler ve uyduruk yargý manipülasyonlarýný devreye sokmak vardýr. Ama hem darbeler hem de yargý manipülasyonlarý, her zaman meþruiyyet sorgulamalarý ile karþý karþýyadýr. Meþruiyet sorgulamasýnýn en önemli sebebi ise halk iradesine karþý devreye sokulmuþ olmasýdýr.
Ak Parti darbe giriþimleri ile karþý karþýya kaldý. Yargý manipülasyonu ile kapatýlma tehdidi yaþadý.
Ama tüm bunlarý, sandýkla, yani halk iradesi ile göðüslemeyi baþardý.
Þimdi, Cemaat’le iþbirliði yaparak, Ak Parti’nin tabanýnda çatlama gerçekleþtirmek ve onu sandýkta bitirmek hesabý yapýlýyor.
Yani zor olaný, Cemaat’le iþbirliði yaparak gerçekleþtirebileceklerini düþünüyorlar.
Ak Parti iktidardan düþtükten sonra ise Cemaat’in tasfiyesi iþten bile deðildir.
Cemaat, Türkiye’deki belli güç odaklarýnýn o þizofrenik hallerini çok iyi bilir.
Yine Cemaatin, Ak Parti iktidarý döneminde nasýl bir özgür hizmet ortamý bulduðunu biliyor olmasý lazým.
Farklý güç odaklarýnýn Cemaat’e nasýl bir taahhütte bulunmuþ olmalarý lazým ki, Cemaat, gönüllülerini, sandýðý, onlar lehine dönüþtürme sürecine soksun.
Özet:
Cemaatle iþbirliði yaparak Ak Parti’yi çökertelim.
Sonra Cemaati bitirmek, bizim için çocuk oyuncaðýdýr.
Süreci baþka türlü okuyan siyaset bilimci varsa beri gelsin.
