Cennete yolculuk

Ya Rab! Ne kahýrdýr bu! Ne yana baksam bir gönül yarasý bir acý, hangi yüreðe sorsam bir derin sýzý var... Günlerdir içimiz kan aðlýyor. Milletçe el ele tutuþtuk kömürün kara iz býraktýðý Soma’ya aktý yolumuz.

Karanýn da karasý zifiri bir karanlýkta kaldý üç yüz bir can...

Can ki ne can...

Can ki ne canlar...

Bin dua ile yolladýk onlarý cennete... Bir daha asla yaþanmaya...

Spor dünyamýz Soma’nýn kalbine oturdu. Her rengin temsilcisi oradaydý. Sevgi seli, yardým eli, hayýr dualarý, birbirinden güzel vaatler, yetimlerin geleceði hepsi ama hepsi kömürün kararttýðý gönüllere ak umutlar serpti... Bu milletin yüce duygularý yine yara sardý Soma’da... Meðerki verilen sözler unutulmaya...

Bir an takýmlarýmýzýn lig maçlarý geldi gözümün önüne. Sonuca yönelik acýmasýz rekabetin tribünlere sarkan o akýl almaz haþin ve bir o kadar da gaddar hali... Sokaklara taþan taraftar kavgalarý... Yöneticilerimizin taraftarý kamçýlamak için ezeli dostluða ve de futbolun asaletine gölge düþüren aðýz dalaþlarý... Rekabettin amacýný aþan diken gibi laflarýnýn gazete manþetlerine taþýnmasý... Bir anda bütün bunlarý hatýrladým! Bir de Soma’daki; efendi, beyefendi, yüreði sevgi dolu ve de kara talihe kurban gidenlerin ardýndan destek veren yöneticileri, göz yaþlarýný tutamayan futbolcularý,  imkanlarýný seferber etmeye hazýr TFF Baþkan’ýný gördüm.

Bir tarafta yanan kömür ocaklarý, kayýp canlar...

Öte yanda þimdiye kadar yaþanan ayýplarý örten babacan tavýrlý adamlar vardý.

Hüznün sevgiyle kucaklaþtýðýný gördüm. Ýçimden bir ses þöyle haykýrdý; Bundan sonra ne madencilerin evlerinde bir koltuk boþ kalsýn ne de futbol boþ tribünlere oynansýn! Demek ki, istenirse acýmasýz rekabete çanak tutanlar bir anda sevecen ve asil yüreklerin de sahibi olabiliyormuþ. Umarým bu günler unutulmaz!

Bir baþka acý da Þen Ailesi’nden geldi... Büyük Baþkan Ali Þen’in torunu, sevgili Adnan Þen’in büyük oðlu Alp de feci bir kaza sonucu aramýzdan ayrýldý. Tam o sýrada Ali Þen de kardeþ Kosova ile yapýlacak milli maç için memleketi Kosova’nýn baþkenti Priþtine’deydi. Millileri karþýlamak üzereydi ki acý haberi aldý. Apar topar yurda döndü. Yüreðine torun acýsý çökmüþ Ali Þen’i cenazede yine her türlü rengin mensubu teselli etmeye çalýþýyordu.

Baþýn sað olsun Türkiye... Baþýn sað olsun Ali Þen ve ailesi... Milletçe baþýmýz sað olsun.

Ne mayýsmýþ bu mayýs!

Yaðmur yaðmadý derken gözyaþlarýmýz sel oldu aktý bu mevsim...