Cumhurbaþkanlýðý seçimi yolunda AK Parti ile CHP arasýndaki tarz ve yöntem farký siyasetteki onulmaz problemin derinliðini gösteriyor. Aradaki fark aslýnda siyaset ile siyasetsizlik arasýndaki farktýr. Onulmaz yara da siyaset yapma kaabiliyetinin bir türlü siyasal sistemin tamamýna hakim olamamasýdýr.
30 Mart seçimleri de tam olarak böyle yaþandý. CHP, tek projeden bahsetmeksizin, Gülen Grubu’nun ürettiði materyallerle kampanyayý geçirdi. Büyük bir umutla zaferi bekledi ama malum, seçim gecesi Kýlýçdaroðlu’nun yapmayý umduðu balkon konuþmasý için hazýrlanan platform saat daha 24 olmadan sökülüyordu.
Siyaset yaparak yenilmenin hiç olmazsa bir standardý vardýr. Kaybetseniz bile en azýndan bir sonraki adýmda ne yapacaðýnýzý bilirsiniz. Böyle bir yol izlemediði için CHP, 30 Mart’tan sonra ne yapacaðýna karar veremiyor. Seçim sonuçlarýna saygý gösterememekten Çankaya yokuþuna çýkmayý göze alamamaya kadar her adýmda ayný kararsýzlýk var. Kararsýzlýk yani siyasetsizlik... Bu yüzden Bahçeli’nin eskizlerine Picasso’nun kara kalem
çalýþmalarý muamelesi yapýyorlar. Belli ki büyük ve benzersiz bir sanat eseriyle karþý karþýya olduklarýný düþünüyorlar. Öyle olmasa, son haftaya kadar Erdoðan ve Gül’ün dedikodusunu yapmaktan öte bu bahse giremeyen Kýlýçdaroðlu birdenbire çatý formülüne koþmazdý.
30 Mart planý tutmayýnca
Siyasetsizlik çaresizliktir... Kimbilir, belki de 30 Mart akþamýna kadar zaferle kazanýlan bir seçimden sonra, CHP lideri Köþk’ün zaten altýn tepside kendisine sunulacaðýný zannediyordu. 30 Mart çökünce beraberinde herþey çöküverdi.
Þimdiden sonra olacak olan þudur... Birkaç gün umutsuz arayýþlar yaþanacak. CHP medyasý her zamanki fanatik ve umutsuz çabasýyla lüzumlu lüzumsuz ne kadar aday varsa dayatacak ve Kýlýçdaroðlu bu önerileri deðerlendirmekten kaçamayacak. Muhtemelen Bahçeli de kesinlikle þaþýrtýcý ve CHP’nin asla kabule yanaþmayacaðý bir öneri ileri sürecek.
Kýsa sürede çatý yapýlmadan yýkýlacak ve bu nafile mesai de Erdoðan’ýn Çankaya planlarýna katký saðlamaktan baþka bir sonuç doðurmayacak. Ýktidarda da Çankaya’da da alternatifsiz bir AK Parti profili iyice pekiþecek. Ortak aday bulunamayýnca bol bol “Erdoðan olmaz...” sloganý atýlacak ve söylenecek söz kalmadýðýnda da tapelerden kalan ne varsa birkaç fasýl da onlar çalýnacak.
En sonu ise hiç deðiþmez... Halkýn seçtiði Cumhurbaþkaný da Meclis’in seçtiði gibi çocukça bir saygýsýzlýkla alkýþlanmayacak ve resepsiyonlara falan gidilmeyecek.
Halka inanmak adaydan önemlidir
CHP, doðumundan 11 Haziran 2011 seçimlerine kadar vesayetle yaþamanýn sunduðu benzersiz konfor nedeniyle siyasete ihtiyaç duyamadý. Bugün ise, en çok ihtiyaç duyduðu bu þeyi hala baþka vesayetlerin izinde arýyor. Vesayetten siyasete geçmesi çok zaman alacak...
Bir CHP’linin Çankaya’ya çýkabilmesi için önce CHP genel baþkanýnýn, yönetiminin, medyasýnýn ve aydýnlarýnýn o mekanizmaya inanmasý lazým. Önce seçmenin akýllý bir varlýk olduðuna ve yanýlmadýðýna... Sonra da seçmenin vermediði bir imtiyazýn paralel bir alternatifi olmadýðýna...
Bu ikisi olmadýðý müddetçe CHP’yi ezberden okumak hep kolay olacak.
Elbette CHP’nin bu kadar kolay öngörülebilir olmasý siyasal sistem ve demokrasi için hiç hayýrhah bir durum deðildir. Deðildir ama söyler misiniz aksini söyleyebilmek mümkün müdür?
Þimdi de karavana mevsimi Cumhurbaþkanlýðý meselesinde açýlmýþ bulunuyor. Ayný umutsuz cümleler köþeleri kuþatmýþ bulunuyor. Tayyip Erdoðan olmasýn da kim olursa olsun þablonu yine tertip edilmiþ bulunuyor.
Býrakýn seçilmeyi, adaylýðý imkansýz isimler art arda yazýlýyor. Bir sürü ilgisiz kiþi rüyasýnda bile göremeyeceði Çankaya için heveslendiriliyor.
Sorum þudur...
Bir kez olsun bir tahminde isabet kaydetmek ihtimali sizi heyecanlandýrmýyor mu? Bir kez olsun okurlarýnýza boþ hayal satmak yerine gerçeði anlatmak; yani bir kez olsun gazetecilik yapmak çok mu zor?
Patronlarýnýzý kandýrmanýn maliyeti yok anlaþýldý ama kendinizi mesleðinize karþý bir kez olsun dürüst olmaya zorlamayý hiç mi düþünmezsiniz?
Yoksa aradaki fark zaten kapanmaz hiç olmazsa fanatizmin tadýný çýkaralým mý diyorsunuz? Ne diyorsunuz?
