Ýlkokul dördüncü sýnýftan beþinci sýnýfa geçtiðim seneydi. Her yaz olduðu gibi yine okul tatili için köydeydik. Köyde en sevdiðim þey, nenemle beraber akraba ziyaretlerine gitmekti. Köy yerlerinde çocuklarýn sorumluluðu evin yaþlýlarýndadýr. Nenem Potomya'ya kýzýna giderken beni de götürmek isterdi, "Bana arkadaþ olsun" derdi. Benim için camiden kaytarmak anlamý da taþýrdý bu yatýlý akraba ziyaretleri ama Potomya'ya gitmeyi de çok severdim. Evin kýzlarýyla uzak kuzenlerdik. Onlar benden epey büyüktü. Birlikte oyun oynayamasak da onlarýn meþgalelerini izler, iþleri bitip eliþi dokumaya baþladýklarýnda muhabbetlerini keyifle dinlerdim. Benim elime de basit örnekli bir el iþi kurup verirlerdi. Bu da çok hoþuma giderdi.
Yine böyle bir akþam, evin 'hayat' denilen oturma odasýnda kadýnlar toplanmýþ oturuyor. Nenem, kýzý, torunlarýyla sohbette. Komþu bir kaç teyze de var. Her birini ismi ile andýklarý inekleri konuþuyorlar uzun uzun. Çayýn bu sürüm iyi mahsul vermediðinden, yahut filancanýn kýzý falancanýn oðluna kaçmýþ gibi muhabbetler iþte...
Sohbetin içinden zayýf bir kapý týklama sesi geldi. Evin büyük kýzý kapýya yöneldi, birazdan bir adamla birlikte taþlýkta belirdiler. Herkes tanýyor gibiydi adamý, belli ki köyden biriydi ama kimse gelmesinden memnun kalmamýþtý. Adam "Destur varsa geleceðim ama önce bir elimi yýkayayým" dedi. Döndüðünde elinde havluyla bekleyen kýzý belinden kaptýðý gibi dýþarýya çýktý. Bundan sonrasýný hayal meyal hatýrlýyorum. Herkes baðrýþmaya baþladý. Evde hiç erkek yoktu, kadýnlar çaresiz kaldýlar. Yaþanan þey düpedüz "evinden kýz kaçýrma" hadisesiydi. Kýzý evin yanýndaki çay bahçesinden sürükleyerek dereye kadar indirmiþler, oradan da karga tulumba bir arabaya bindirip kaçýrmýþlar.
Olayýn bende yarattýðý travmayý tarif etmem mümkün deðil.
Aslýnda çok fazla kýz kaçýrma hikayesi dinlemiþtim... Ama her biri o günün koþullarýnda normal mutlu evliliklere dönüþmüþtü. Gülerek anlatýlan hikayelerdi. Hatta kýz kaçýrma olaylarý genellikle eðratlýk (ýrgatlýk) denilen imece iþler sýrasýnda yaþanýyordu.
Dinlediðim yaþanmýþ hikayeler gibi deðildi bu. Korkudan o kadar çok aðlamýþ ve baðýrmýþým ki tatil bitip okul zamaný geldiðinde hala sesime kavuþamamýþtým.
Olayýn yankýlarý uzun süre devam etti. Benim bir tek sorum vardý; "O abla evine geri döndü mü? "
O abla evine geri dönmedi. Kendi evini kurdu. Anne-babasý razý olmadýðý halde o kaçýrýldýðý kiþiyi tercih etti. Araya torunlar falan girince katý tutumlar yumuþadý.
Belki de o akþam yaþananlar kimseyi benim kadar derinden etkilemedi.
***
CHP'nin "AK Parti tecavüzcüsüyle evlendirilmeyi yasalaþtýrýyor" diyerek çarpýttýðý yasa maddesini görünce çocukken tanýk olduðum bu hadise geldi aklýma. Tasvip edilmesi mümkün deðil ancak yasanýn hazýrlanmasýnýn gerekçesi, içinde CHP'lilerin de olduðu "Aile Bütünlüðünün Korunmasý Araþtýrma Komisyonu”na gelen benzeri olaylar dolayýsýyla maðdur olmuþ kiþilerin baþvurularý.
18 yaþýndan küçük kýzla evlendiði için hakkýnda açýlmýþ kamu davasýndan ceza almýþ çok sayýda kiþi var. Aile bütünlüðü bozulduðu için eþleri ve çocuklarý maðdur olmuþ. CHP de bu maðduriyetin giderilmesi gerektiðini biliyor. Komisyondaki CHP'liler çok daha iyi biliyor. Yasanýn tecavüzle, ya da tecavüzcüsüyle evlendirmekle zaten ilgisi yok. Tecavüz ve kadýna-çocuða þiddet suçlarýyla ilgili cezalarýn Ak Parti döneminde aðýrlaþtýrýldýðý da malum.
Ancak muhafazakar kesimi "cinsi sapýk" olarak lanse etmek ve Ýslam'a dil uzatmak maalesef tipik CHP refleksi. Deðiþmedi, deðiþmeyecek.
Yasa metninde geçen "cinsel istismar suçu" ifadesi baþlý baþýna bir sorun fakat. Çünkü 18 yaþýndan erken evlilik her ne þekilde olursa olsun "cinsel istismar" olarak görülüyor. Sorun da buradan kaynaklanýyor.
Yasa maddesindeki "Cebir, tehdit, hile veya iradeyi etkileyen baþka bir neden olmaksýzýn" ifadesi tecavüz suçlarýný kati suretle kapsam dýþýna itiyor. Ancak madde "16/11/2016 tarihine kadar iþlenen cinsel istismar suçundan, maðdurla failin evlenmesi durumunda..." diye devam ediyor ve buradaki "cinsel istismar suçu" ifadesi kafa karýþtýrýyor.
