Caný yanan... Caný sýkýlan...Kuyruðu sýkýþan... Puan kaybeden... Ýtibar kaybeden... Rahat durmayan... Geleceði/yarýný/umudu tehlikede olan... Rant/þöhret/kaos peþinde olan... Bir þeyler yapýyormuþ gibi görünmek isteyen... Dikkatleri baþka yönlere yönlendirmek peþinde olan... Fýrsat kollayan... Taraftarýnýn gözünü boyayayan... Gerilimden beslenen... Ortalýðý karýþtýran... Ne kadar yasa-yönetmelik deðiþirse deðiþsin; asla kendisi ve hatalarý deðiþmeyen sabit statükolu beyinler... Hepsi birden, Türk spor camiasýný oluþturuyor.
***
Birinin diðerinden bir farký yok... Hatta iyi bir insan, iyi bir yönetici, iyi bir spor adamý olsa da; baðlý/baðýmlý olduklarý kiþi ve kurumlarýn çýkarlarýna gözü kapalý ve tavizsiz þekilde tutkun olmalarýnýn cezasýný hepimize ödettiriyorlar.
Doðru, bir tane deðil; binbir tane... Bu yüzden de hakem konusunda, VAR konusunda, federasyon konusunda, kurullar konusunda, rekabet konusunda, fair-play konusunda birbirimize güvenimiz-güvencemiz yok.
Mantýk, akýl ve fikir yürütmek; baðlý olduðumuz tutkularýmýzýn esiri olmuþ... Tek doðru, kendi doðrumuz. Ýnatçý, baðnaz, kör duygular içindeyiz. Sen, ben, o deðil... O grup bu grup deðil... Filan kulüp, filan camia deðil... Cümle alem, topyekun (Medyasýyla da) hepimiz öyleyiz.
Bu yüzden de, baþýmýz bir türlü dertten/sýkýntýdan/buhranlardan kurtulamýyor. Hep bataðýn, çukurun, tartýþmanýn, kaosun içindeyiz. Akil insanlar bile, sakil insana dönüþebiliyor.
Çözüm sýfýr... Huzur sýfýr... Güven sýfýr... Böyle yaþanýlýr mý?
***
“Hedefe giden yolda, herþey mübahtýr” anlayýþýnýn belimizi büktüðü köhne düzen; bu haliyle daha fazla süremez.
Üç büyük kulübün baþkanlarýný tek tek incelediðiniz zaman; ne denli deðerli olduklarýný görüyor, anlýyor ve kabul ediyoruz ama; (Davranýþ ve sözleriyle) onlarýn Türk sporunun tam ortasýna attýklarý bombalarý görünce, nutkumuz tutuluyor. Yeter artýk!
