Artýk Anadolu kulüplerinin de yeterli, güzel ve modern statlarý var. Süper Lig’den vazgeçtim; diðer alt liglerde oynayan bir çok kulüp de yeni ve kaliteli statlara sahip... Daha güzellerinin de inþaatlarý sürüyor.
Ancak ne kadar modern olursa olsun, tüm statlarýn ortak derdi; çimler... Bakýmýný ciddiye almýyoruz, yeterli yatýrým yapmýyoruz ve uluslararasý kalite standardýný bir türlü tutturamýyoruz. Bu yüzden de, (Özellikle kýþ aylarýnda) çok kötü zeminlerde maç oynamak zorunda kalýyoruz.
Bir ülkenin tamamýna yayýlan statlarýndaki tüm çimler, nasýl oluyor da ayný kaderi paylaþýr?
Serildikten üç-beþ aya kadar gözleri okþayan yeþil zeminler, o süreden sonra neden kalitesini kaybeder?
Çim için sarfedilecek çabanýn ve yatýrýmýn gerekliliði ya da sürekliliði konusunda zihnimizde yeralan mental boþluk; iþin ciddiyetini kavramamýza engel oluyor. Elbette hepimiz yeþil çim istiyoruz ama; bu isteði bilinçle beslemediðimiz için, kalitedeki sürekliliði de saðlayamýyoruz.
***
Trabzonspor tesisleri, Türkiye’nin modern anlamda ilk kez çim uygulamasýna tanýk olmuþ bir antrenman sahasýna sahiptir. Mehmet Ali Yýlmaz’ýn baþkanlýðý döneminde yapýlan çim zemin, gösteriþli bir törenle hizmete girmiþti ama; büyük bir sýrrý içinde barýndýrýyordu. Çimler yanlýþ sulama ve bakým nedeniyle tamamen sararmýþtý. Törende yeþil görünsün diye, Karadenizli pratik zekasýyla sararan zemin yeþile boyanmýþtý. “Bakýmý sürüyor, zarar görürür” gerekçesiyle kimse zeminin üstüne alýnmadý. Herkes uzaktan baktý ve þaþýlacak þekilde (Baþkan Mehmet Ali Yýlmaz dahil) kimse ne olduðunu anlamadý.
O dönem televizyonlarda program yaptýðým için, törene katýlmak üzere Trabzon’a gitmiþtim. Sabah otelden erken kalkýp bir daha uyku tutmayýnca; o gün açýlýþ töreni yapýlacak “Türkiye’nin ilk çim zemini”ni bir an evvel görmek umuduyla, sabahýn epey erken saatlerinde tesislere gitmiþtim ve boyama iþlemini kendi gözlerimle görmüþtüm. Beni farkedenler paniðe kapýlýp etrafýmý sardý, kimseye bir þey söylememem için benden yemin aldýlar. “Baþkan bunu duysa hepimizi kulaklarýmýzdan tavana asar” diyorlardý.
Onlarý ele vermedim. Tören de, yeþile boyanmýþ çimlerle çok gösteriþli bir þekilde yapýldý (!)
Bu sýr tam 25 yýl saklandý.
***
Anlayacaðýnýz, çimler konusundaki özrümüz ruhumuzda yatýyor... Avrupa’nýn en sert kýþýnýn Rusya’da geçtiðini herkes biliyor ama; þartlar ne kadar olumsuz olursa olsun, tüm statlarý her koþulda yemyeþildir. Önemli olan elbette yapmak, ama daha önemlisi bakmaktýr.
Gel de bunu bizimkilere anlat!
