Çocuğuma dokunma

Bazı konular vardır bunlar tabudur. Kidnap filminin konusu da böyle. Karla boşanmış genç bir annedir. Garsonluk yaparak oğlu Fransis ile kendine basit bir hayat kurmuştur. Eski eşi ise genç bir doktor ile evlenmiş ve yeni kurduğu aileyle çocuğunun velayetini istemektedir. Bütün bu karmaşa içinde Karla yine de oğluyla hayatına devam etmek için elinden geleni yapar. Yine zorlu bir gün sonrasında oğlu Fransis’e verdiği sözü yerine getirir ve onunla lunaparka gider. Önceleri her şey yolundadır. Fransis büyük bir zevkle salıncaklara biner, çeşitli eğlencelere katılır. Tam bu sırada Karla’nın telefonu çalar. Arayan avukatıdır, eski kocasının velayet için mahkemeye başvurduğunu bildirir. Hem etraftaki kalabalığın gürültüsü yüzünden hem de verilen haberin üzüntüsüyle bir anlık dikkat dağınıklığı olur. Karla kendini topladıktan sonra oğlunun yanına döner. Ama Fransis’in oturduğu koltuk boştur. İlk önce endişe etmeyen Karla etrafa seslenir ve oğlunu arar. Cevap alamayınca gerilim dozu artmaya başlar. Fransis kaybolmuştur. Karla etrafta koştururken oğlunu hiç tanımadığı bir kadının zorla bir arabaya bindirdiğini görür. Arabayı durdurmaya çalışan genç anne başarılı olamayıp peşlerine düşer. Müthiş bir kovalamaca başlar. Filmin kovalamaca sahneleri gerçekten yürek hoplatacak cinsten. Karla’yı canlandıran Halle Berry başarılı bir performans ortaya koymuş. Aslında oyunculuk performanslarıyla değil güzelliğiyle kendine dünya sinemasında yer edinmiş olan Halle Berry bu gerçeği bozmak ister bir performans gösteriyor. Onun oyunculuğuna baktığımda çok büyük hatalar bulamıyorum. Ama mükemmel bir performans da diyemiyorum. Tabii Halle Berry’nin ilerleyen yaşı yüzünden fiziğinden daha çok performans odaklı filmler seçmesini anlıyorum ama işte hep bir risk oluyor böyle yapımlarda. İyi bir yönetmen olmayınca, oyuncuyu yönetemeyince, oyuncu alıyor başını gidiyor. Özellikle bu filmde kovalamaca sahneleri boyunca yani neredeyse filmin tümünde Karla karakterinin kendi kendine konuşması filmin gerçekliğine gölge düşürüyor. Olay zaten yeterince dramatik ve gerilimli. Küçük Fransis’i oynayan Sage Correa ise birçok çocuk oyuncu gibi şirin ve iyi bir performans sergiliyor. Yine yönetmenin saçma kamera zorlamaları işin içine giriyor ve canımızı sıkıyor. Filmin başlangıcında ve finalinde perdeye gelen mutluluk fotoğrafları bile işin ne kadar abartıldığının kanıtı. En az 15 fotoğraf var hepsinde Halle Berry ile Fransis’in gülerken halleri. Anladık kardeşim çok mutlularmış bu kadar tekrara düşerek niye bu durumu gözümüze sokmaya çalışıyorsun? Benzer konuda çekilmiş birçok iyi film var. 2015 yapımı Room, 2007 yapımı Gone Baby Gone ve daha niceleri yanında Kidnap çok da başarılı bir örnek değil. Ama yazının da başında dediğimiz gibi bazı konular tabudur, bu konular işlendiğinde film sinematografik olarak çok dabaşarılı olmasa da izleyiciyi hop oturtup hop kaldırır. Yani ben Kidnap’i çok başarılı bulmasam da sinemada filmi seyrettiğinizde “Ben bu filme neden geldim” demezsiniz.