Çocuklarda þiþmanlýk aslýnda ilk olarak ebeveynler tarafýndan teþhis edilse de bir türlü kabullenilmiyor. Annenin ‘büyüdükçe zayýflar’ düþüncesi bireyin hayatýný etkiliyor.
Çocuklarda þiþmanlýðýn tanýsýný koymak için hekim olmak gerekmez. Ancak yapýlan çalýþmalar, anne-babanýn çocuklarýnýn þiþman olduðu gerçeðini kabullenmekte geç kaldýklarýný gösteriyor. Çocuklarýnýn þiþman olduðunu fark edenlerin önemli bir kýsmý da, bunun zaman içinde kendiliðinden düzelecek bir durum olarak algýlýyor.
Erkek çocuklarda risk daha fazla
Ýstanbul’da yaþayan ve 20 farklý özel okulda öðrenim gören 3-17 yaþ grubundaki bin 669 çocuk üzerinde yaptýðýmýz araþtýrmamýzda, obezite görülme sýklýðý kýz çocuklarda yüzde 14.7, erkek çocuklarda yüzde 18.7 olarak bulundu. Çocuklarýn 314’ünde (yüzde 17.5) ise potansiyel obezite tespit edildi. Obezite sýklýðý 10-11 yaþ grubunda en yüksek bulundu. Özellikle bu yaþlardaki erkek çocuklarýnda obezite sýklýðýnýn yüzde 34.4 olmasý çok dikkat çekici. Çocukluk yaþ grubunda þiþmanlýðýn baþlýca nedeni beslenmeyle ilgilidir. Sadece yüzde 1-2’si hormonal ve genetik nedenlerle ortaya çýkar. Bu nedenle çocuklarýn beslenmesi ve aldýklarý enerjiyi kullanmalarý þiþmanlýkta en önemli nedendir. Þiþman çocuklarýn tedavisine, kilo artýrýmýnýn durdurulmasýyla baþlanmalý. Amaç, öncelikle çocuðun kilo artýþýnýn durdurulmasý olmalýdýr. Tedavide yaklaþým önceliklerinin belirlenmesinde çocuðun yaþ grubu, boy uzunluðu, þiþmanlýðýn derecesi çok önemlidir ve mutlaka bir hekim tarafýndan yürütülmelidir.Çocuk kilo verirken büyümeye de devam etmeli. Çünkü çocuklar 18 yaþýna kadar geliþir ve en önemli biyolojik özellikleri büyümedir.
