Çocuklarda şişmanlık aslında ilk olarak ebeveynler tarafından teşhis edilse de bir türlü kabullenilmiyor. Annenin ‘büyüdükçe zayıflar’ düşüncesi bireyin hayatını etkiliyor.
Çocuklarda şişmanlığın tanısını koymak için hekim olmak gerekmez. Ancak yapılan çalışmalar, anne-babanın çocuklarının şişman olduğu gerçeğini kabullenmekte geç kaldıklarını gösteriyor. Çocuklarının şişman olduğunu fark edenlerin önemli bir kısmı da, bunun zaman içinde kendiliğinden düzelecek bir durum olarak algılıyor.
Erkek çocuklarda risk daha fazla
İstanbul’da yaşayan ve 20 farklı özel okulda öğrenim gören 3-17 yaş grubundaki bin 669 çocuk üzerinde yaptığımız araştırmamızda, obezite görülme sıklığı kız çocuklarda yüzde 14.7, erkek çocuklarda yüzde 18.7 olarak bulundu. Çocukların 314’ünde (yüzde 17.5) ise potansiyel obezite tespit edildi. Obezite sıklığı 10-11 yaş grubunda en yüksek bulundu. Özellikle bu yaşlardaki erkek çocuklarında obezite sıklığının yüzde 34.4 olması çok dikkat çekici. Çocukluk yaş grubunda şişmanlığın başlıca nedeni beslenmeyle ilgilidir. Sadece yüzde 1-2’si hormonal ve genetik nedenlerle ortaya çıkar. Bu nedenle çocukların beslenmesi ve aldıkları enerjiyi kullanmaları şişmanlıkta en önemli nedendir. Şişman çocukların tedavisine, kilo artırımının durdurulmasıyla başlanmalı. Amaç, öncelikle çocuğun kilo artışının durdurulması olmalıdır. Tedavide yaklaşım önceliklerinin belirlenmesinde çocuğun yaş grubu, boy uzunluğu, şişmanlığın derecesi çok önemlidir ve mutlaka bir hekim tarafından yürütülmelidir.Çocuk kilo verirken büyümeye de devam etmeli. Çünkü çocuklar 18 yaşına kadar gelişir ve en önemli biyolojik özellikleri büyümedir.
