ANNE-BABA TUTUMLARI ETKÝLÝ
Yüksek beklentili ebeveynler çocuklarda bu tip dikkat sorunlarýna sebep olabiliyor. Çok küçük yaþlarda çocuða “baþarmak zorundasýn, baþaramazsan bir deðerin olmaz, açýkta kalýrsýn, aç kalýrsýn, adam yerine konmazsýn” þeklinde empoze edilen kaygýlý düþünceler ve çocuktan gerçekleþmesi mümkün olmayan performanslarý beklemek onu yalnýzlýða ve baþarýsýzlýða sürüklüyor. Bu baþarýsýzlýk ve yetersizlik hissi zaman geçtikçe katlanarak büyüyor ve çocukta isteksizlik, motivasyon düþüklüðü, ilgisizlik gibi depresif semptomlar baþ gösteriyor. Çocuk “ben bu iþi baþaramayacaðým, bunun üstesinden gelemeyeceðim” noktasýna geldiðinde bahanelere sýðýnýp derslere ilgi göstermemeye, ders çalýþmamaya, hatta okula gitmek istememeye baþlýyor. Bütün bunlar çocuðun sonuçta gerçek bir dikkat ve konsantrasyon problemi yaþamasýna yol açýyor. Bu kýsýr döngü devam ettiði taktirde çocuðun hayatýnýn her alanýndaki performansýný etkileyecek boyuta geliyor.
SORUNUN?ÇÖZÜMÜ?ELÝNÝZDE
Bu sorunlarý yaþayan çocuklara hem zihinsel hem de ruhsal destek veriyoruz. Çocuðun bilgisayarlý modüller vasýtasýyla dikkat ve konsantrasyonun ölçüp bir sorun olup olmadýðýný belirliyoruz. Ardýndan etken zihinselse kognitif güçlendirme programlarýnýn bir parçasý olan ‘Bilgisayarlý modüller yardýmýyla dikkat eðitimine alýyoruz. Zihinsel etkenlerin yanýnda baþka sebepler de söz konusuysa çatýþma yönelimli psikoterapiye alýyoruz. Çocuðun anne-babasýyla çatýþmalarýný ve otoriteyle ilgili negatif algýlarýný düzeltmeye çalýþýyoruz. Bu çalýþma çocuðun sadece ders performansýný düzeltmekle kalmayýp hayattaki zorluklarla baþa çýkma yöntemlerini ve olumlu savunma mekanizmalarýný kazanmasýný saðlýyor.
OTORÝTE SORUNUNA?ÝÞARET?EDÝYOR
ÇOCUK?otorite algýsýný ilk anne-babayla tadar. Kaygýlandýran, zorlayan, baský kuran, þiddet uygulayan, aþaðýlayan, küçümseyen, sevgiden çok sorumluluklarý ve yapýlmasý gereken iþleri paylaþan ebeveynlerin çocuklarý zorunluluk, sorumluluk ve kurallar karþýsýnda direnç gösterip sýkýntý yaþýyorlar. Ya aþýrý sorumluluk odaklý olup dünyanýn güzelliklerini ýskalýyorlar ya da otoriteye direk ya da indirek isyan ediyorlar. Ýsyan eden hiçbir sorumluluðu yerine getirmeyenler büyüdüklerinde anti-sosyaller oluyor. Dolaylý isyankarlar da ya ders çalýþmayarak ya okuldan kaçarak da her türlü iþi yokuþa sürerek pasif agresif bir tavrý benimsiyorlar. Her iki tip çocuk da kaybedilenler kategorisine giriyor. Çocuðun ders çalýþmamasý ciddi bir sürecin göstergesi olabiliyor. Anne-babalarýn bu sorunu yaþayan çocuklarýnda ilk sorgulamalarý gereken þey bu olmalý. O yüzden erken dönemde bir uzmana danýþmak çok önemli. Ama baþvurma tarzýnýz “çocuðumuzda problem var” þeklinde olmamalý. Bilin ki onun sorunu büyük oranda sizinledir. Anne-baba ile yaþanan çatýþmalar, ebeveynin tutum hatalarý gibi konular sorunu baþlatabiliyor. Bu sýrrý çözmek, çocuðun anne-babasýyla diyalogunu düzeltmedeki çatýþmayý bitirmek büyük oranda sorunlarý ortadan kaldýrýyor.
