Klinik pratiðimde ayný þeyi tekrar tekrar þahit olunca, gördüðüm þey üzerine düþünüp onu anlamlandýrmaya ve kavramsallaþtýrmaya çalýþýyorum. Uzun süredir gördüðüm þey kafamda artýk netleþti. Gördüðüm þey anne-baba ile çocuk arasýnda yaþanan þey. Anne-babalar çocuk yetiþtirmede kýrmýzý kartlýk hatalar yapýyorlar. Travmatik yaþantýya baðlý çocuðun zihni kiþilik bölünmeleri üreterek baþ ediyor. Geliþen kimlikler hem anne-babayla nefret ve öfkeyle iliþki kuruyor hem de ailenin hoþ karþýlayamayacaðý þeyler yapar hale geliyorlar. Anne babalar da çocuklarýndan aþýrý þikayetçi olacak þekilde bir yandan çocuklarýný psikiyatr/psikologlara taþýyorlar öbür taraftan da kavga, evden kaçma, kendine zarar verme vb. davranýþ problemleri ile uðraþýyorlar. Biz gördüðümüz noktada ergen çocuk anne babasýný sevmediðini hatta nefret ettiðini söylüyor. Anne babalar ise çocuklarýndan çok çektiklerini ve çaresiz kaldýklarýný ifade ediyorlar.
Yani kýsýrdöngünün üç aþamasý var. Birinci aþamada anne babalýk sorunu var. Ýkinci aþamada çocuðun zihin bölünmesi gerçekleþiyor. Üçüncü aþamada ise anne-baba-çocuk arasýnda içinde öfke, kavga ve aðýr davranýþ problemi olan sürekli bir çatýþma dönemi oluyor.
Çocuklukta yaþanan ve zihin bölen travmatik yaþantýlarýn hepsi anne babadan oluþmuyor. Ama bir kýsmý açýkça anne babalar üzerinden geliþiyor. Örneðin evde sürekli bir huzursuzluk ortamýnýn olmasý, çocuðun önünde yapýlan tekrarlayýcý kavgalar, çocuðun disiplin adýna dövülmeleri, kusurlarý üzerinden aþýrý eleþtirilmeleri vb. durumlar çocuklarda travmatik etki yaratýyor. Bu aþamada anne babalar çoðunlukla yapýp ettiklerinin sonuçta neye sebep olacaðýný bilmez görünüyorlar. Aslýnda kendilerine dönecek fýrtýnanýn rüzgarýný ekiyorlar.
Bu dönem ekilen rüzgârýn fýrtýnaya dönüþme dönemidir. Dövülen, eleþtirilen, ihmal edilen çocuðun zihin dünyasýnda fýrtýnalar kopup, çok yoðun duygular yaþanýyor. Zihin yaþanan bu yoðun duygularla baþ etmek için duygularý zihnin bütünlüðünden uzaklaþtýrarak geçici rahatlama yolunu buluyor. Yoðun üzüntü, aþýrý öfke, nefret, korku gibi duygular üzerinden þekillenen alter kimlikler giderek geliþip önce çocuðu geçici olarak rahatlatmalarýna raðmen; iç dünyada konuþmaya baþlayarak, aþýrý hayal kurarak, kendi aralarýnda çatýþarak, çocukla çatýþmaya girerek sonunda sorun oluþturmaya baþlýyorlar. Bu aþamada çocuðun dikkati bozulduðundan akademik hayatý olumsuz etkileniyor. Alterlerin yoðun duygular üzerinden oluþmasýndan dolayý aþýrý depresif veya öfkeli haller oluþmaya baþlýyor. Bu aþamada çocuk kendine zarar verme, arkadaþlarýyla geçimsizlik, riskli davranýþ problemleri yaþamaya baþlýyor.
Bu dönem ekilen rüzgârýn fýrtýna olarak biçilme dönemidir. Zihni bölünen çocuðun kaotik ruh hali ve sorunlu davranýþ paternleri aileleriyle de çatýþmayý açýk hale geliyor. Anne babasýna karþý öfke, nefret ve intikam duygularý yaþayan çocuk ve hatta onlarý kendi anne babalarý olarak görmeyen alter kimlikler aile ile açýk çatýþmaya baþlýyor. Bildik yöntemlerle kontrol çalýþmalarý baþarýsýz olunca, krizler oluþuyor. Çocuk aileye karþý þiddet uygulamaya baþlayabiliyor. Evden kaçabiliyor. Eve alkollü veya madde alarak gelebiliyor. Ailenin yaþam tarzýna uymayacak þekilde yaþamaya baþlýyor. Çatýþma giderek büyüyor.
Bu kýsýrdöngüyü durdurabilmenin tek yolu zihin bölünmesi fark edilip tedavi etmek ve aile terapisi yapýlarak aile iliþkilerini dönüþtürmektir.