Bilmeyen yok artýk. Beþiktaþ kapanan takýmlarý açmakta zorlanmakta. Partizan da bu bilgiyi bir silah gibi kullanmak isteyerek giriþti mücadeleye. Ama geride kalabalýk bekleme arzusuyla bir yere varamadý. Beþiktaþ kýsa zamanda oyunun akýþ kontrolünü eline geçirdi.
Beþiktaþ kapanmýþ savunmalar karþýsýnda bocalýyordu, ama kapanmayý gerçek anlamýnda baþaranlar karþýsýnda. Partizan’ýn savunma duvarýný çökertmesi uzun sürmedi. Ýþaretlerini vere vere 18.dakikada ilk golü buldu. Veli’nin bu golü, “atýyorum, atýyorum, aattýým” dercesine kazandýrmasý Beþiktaþ’ýn özgüvenine güven kattý. Ne var ki bu artýþ, oyun kalitesine katký yapmadý. Gerideki kalabalýðýný çözüp açýlan rakibinin, gol öncesine göre artýrarak verdiði hücum alanlarýný kullanmada titizlik, çabukluk göstermedi. Maçý düþük tempoda tutmak ister gibi bir yapýya büründü. Bu durum Partizan’ýn kendine gelmesine, bir süre etkili olmasýna yol verdi. H
ücum duraksamasýnda, zaman zaman parmak ýsýrtan güzelliklere imza atan Gökhan-Oðuzhan ikilisinin topla fazla takýlmaya baþlamalarýnýn da rolü vardý. Söz buraya gelmiþken konunun üstüne basalým: Beþiktaþ’ýn bu yýlki verim gücünde Töre’nin daha geniþ alanlar kullanmaya çabalamasý, toptan daha çabuk ayrýlmaya özen göstermesi ve þutu düþünmesinin katkýsý çok büyük. Oðuzhan da çabuk top kullandýðýnda daha hýzlý iþleyen bir takým aklý oluþuyor. Takýmýn oyun deðeri yükseliyor. Demba Ba’nýn verimliliði de artýyor.
2. yarý baþýndaki tempo ve peþ peþe goller bunun ürünü oldu. Kerim geçen yýlýna göre aþama gösterdi. Ne var ki topla fazla takýlýyor. Gerekli olmasa da çalýma giriþiyor. Üslubunu deðiþtirip, top kullanmada çabuklaþmasý ona ve Beþiktaþ’a önemli katký yapacak. Dilerim bunun farkýndadýr.
