Sýrtýnda taþýdýðý Yiðitler Þahý, az evvel þehit edilmiþti... Yelelerinden ve boynundan sýzan kana, tere batmýþ sýrtýna, kýlýç yaralarýna aldýrmadan bir yýldýrým gibi Hz.Zeyneb’in yanýna varmýþ... Darmadaðýn edilmiþ Ehli Beyt kýzlarýnýn halen yanmakta olan çadýrlarý arasýnda aðlaþan Resulullah (sav) torunlarýna, kederle baktýktan sonra... Yere eðdiði boynunu mübarek süvarisi Hz.Hüseyin’in kýz kardeþi Zeyneb’in avuçlarýna býrakývermiþti...
Aðlýyordu Zülcenah... Kerbela, atlarýn bile aðladýðý bir kýzýl gündü, boynu vurulmuþtu sevda yemininin...
Bir çocuk gibi, güzel bir yoldaþ, sadýk bir arkadaþ olarak aðlýyordu atý Hz.Hüseyin’in... Zeynep ona sýmsýký sarýlarak gözlerinin içine baktýðýnda, tüm göklerin çatlayýp daðýldýðýný, yeryüzünün matemle çöktüðünü görmüþtü... ‘’Ahh...’’ demiþti. Ahh edince Zeynep, zaman ortadan ikiye bölünmüþtü elveda býçaðýyla...
Hz.Hüseyin þehit olmuþtu...
***
‘’Eðer Kerbela gününde þehit olmasaydý Kurban-ý Ekber, Pir-i Kurban... Taa kýyamete kadar kimseciklerde zulme baþkaldýrmaya dair ne takat, ne cesaret kalýrdý... Bu tavrýyla Hz.Hüseyin, bin tane baþým olsa bini birden Allah’ýn yüce þeriatýna kurban ve feda olsun demiþtir. Allah yoluna kurban edilmiþlerin þahýdýr o. Masumdur, Dedesi Muhammed(sav)in kokladýðý cennet reyhaný, arþýn iki küpesinden birisidir. Feta’dýr, fedaidir, Þah-ý kurbandýr, Zebihullah’dýr ’’... (Dersim’de sohbet ettiðim bir sahib-i hikmetten tuttuðum notlarýmdan)
***
‘’De ki, þühesiz benim namazým, kurbaným, hayatým ve ölümüm, hepsi alemlerin Rabbi olan Allah içindir...’’ (En’am, 162) Namazý, kurbaný, hayatý ve ölümü, ‘’Allah için’leþmiþ’’ bir Resul’dür Hz. Peygamber (s). Ayette geçen ‘’kurban’’ýn, fiili kurbanlýk anlamýnýn yanýnda, Allah’a adanmýþlýk ve Allah’a yakýnlýk, kurbiyet vasfýna da iþaret ettiðini söyler tefsir bilginleri. Allah’a vasýl olacak þey; o kurbanlýðýn dökülen kaný, kemikleri veya derisi deðil, Allah için’leþtirilmiþ saf istikametidir...
Her türlü sebepten arýnmýþ olarak sadece Allah’a adanmýþlýðýn sembolüdür kurban. Sebeplerden arýnmanýn ruhu özgürleþtiren, yeryüzüne dair tüm kayýtlardan azade eyleyen haliyle, velayete açýlan bir hikmet parlar kurban’da... Bu hal, þehitlerin halidir, ebrarýn halidir ayný zamanda. Onlar Allah’a adanmýþ, Allah’a firar eylemiþ, yaptýklarý fedakarlýklar için bir teþekkür bile beklemeden yollarýný Allah içinleþtirmiþ harikulade kimselerdir.
1-’’Hakiki iyilik mertebesi’’ olarak takdis edilen ‘’birr’’, 2-Allah katýnda ölümü öldürerek, sonsuz diriliðe ermiþlerin ‘’þehadet’’i ve 3-basübadelmevt (ölümden sonraki diriliþ)in sembolü, provasý olarak ‘’Hac/kurban’’ rüknü... Ayný kevser havzýnýn kenarlarýnda salýnan üç deðerli özgürlük hikmetini iþaret eder...
Ebrar, þehitler ve kurbanlar, Allah’a adanýþlarý itibarýyle, yeryüzünün hadlerini, dünyalýk tüm hesap eksenlerini ve ölümü aþmýþ, kendisinden özgürleþerek fena buluþlarýnda ve fedalarýnda Allah’a yakin olmanýn, beka’nýn sýrrýna vasýl olmuþlardýr...
Bu yüzden apaçýk bir uyarý olarak Kuran-ý Kerim, þehitlere ölü demeyi yasaklar bizlere... Hakiki iyilerse(ebrar); ‘’bize teþekkür gerekmez’’ derler canlarýndan ve en sevdiklerinden verirken. Bu yüzden Kurban Bayramý da bir et bayramý deðil, bir yakinlik, kurbiyet ifadesi taþýr...
***
Er meydanýnda en tumturaklý dedikodular bile solup söner gider... Þehitlerle, iyilerle, kurbanlarla istihza olmayacaðý gibi, onlarý incitmeye kalkanlarýn kendi ruhlarý incinir, alýnlarýndaki insan olmaya has pýrýltý solar, berekete has zevkleri, nasipleri tükenir, vicdanen yoksul düþerler.
Geçen hafta bazý medyalarda þehitlerimiz hakkýnda ‘’kurbanlýk koyun’’ benzetmesi yapýldý malesef. Cehalet oluþu ayrý, bu kof ve kabasaba yorum, politik nefret anlamýyla körleþmeyi de içeriyor. Kendilerini kilitledikleri ‘’günah keçisi’’ ezberinin sýð yabancýlýðýndan bir nebze de olsa kurtulmalarý, hem ‘’özgürleþme’’ deneyimi adýna hem de ‘’insan’’ý keþfetmeleri yolunda ciddi bir ‘’yakýnlaþma’’ imkaný doðuracaktýr...
***
Zülcenah’ý Kerbela Gününden sonra bir daha gören olmadý. Zeynep’le bir müddet aðlaþtýktan sonra Fýrat’a doðru þaha kalkarak gözden kaybolduðunu söylediler son görenler...
