Mustafa Kartoðlu yazýnca uyandým; kendim de araþtýrdým, doðruymuþ: Hürriyet, Almanya’dan gelen konuðun burada bulunduðu süre içerisinde yapacaðý konuþmalarda dikenli konulara gireceðini günler öncesinden yazmýþ... Alman Cumhurbaþkaný Joachim Gaucken dikenli konuþmayý yapacaðý ODTÜ’yü de kendisini seçmiþ...
“Neler söyleyeceðini Alman yayýn grubunun ortaðý Hürriyet’ten öðrendik” diyor Kartoðlu yazýsýnda...
Axel Springer Almanya’nýn büyük bir medya kuruluþu. Soðuk Savaþ yýllarýnda anti-komünistti grup. Ýsrail konusunda duyduðu hassasiyeti beþ yayýn ilkesi arasýna yerleþtirdiðini taa 2003 yýlýnda kayda geçirmiþtim. Springer Türkiye’ye olaðanüstü önem veriyor; Doðan TV Grubu’nun 1/4 hissesini Deutsche Bank ile birlikte satýn alarak bunu göstermiþti.
Eh, Almanya Tayyip Erdoðan’ý halkýmýza þikâyet etmek istediðinde bunun bilgisini Star’la paylaþacak deðil herhalde. Hürriyet de doðrusu o ön bilgiyle Gauck’un sözlerini iyi yansýttý.
Ýliþki tek taraflý olmalý. Ýnsan öðrenince, “Aman ha, sakýn böyle bir þey yapmayýn; bizim baþbakan efelenene diklenir, lâfýnýzý aðzýnýza týkar ve sizi yaptýðýnýza yapacaðýnýza piþman eder” diye uyarýrdý...
Gauck’un sözlerinden neden yalnýz Baþbakan Erdoðan ile Ak Parti sözcüleri rahatsýzlýk duydu, muhalefet neden sessiz kaldý, bunu anlamakta zorlanýyorum... Eskiden olsa, ülkemize gelen yabancý devlet adamlarýnýn hükümete yönelik eleþtirilerine bütün siyasi partiler tek aðýzdan karþý çýkar, “Ýçiþlerimize karýþmayýn, biz kendimiz yeteriz” anlamýna gelen tepkiler verirlerdi.
Alman Cumhurbaþkaný CHP’nin genel baþkaný ve kurmaylarýyla biraraya da geldi, ama sonrasýnda hiçbir CHP’liden herhangi bir itiraz duyulmadý.
Tek aklý baþýnda tepki yine yargý eliyle gerçekleþti: Bütün dünyaya yardýma koþan bir Türk sivil toplum kuruluþunun Almanya’daki faaliyetlerini yolundan saptýrma çabasýnýn sonucu açýlmýþ Deniz Feneri e. V. davasýnda, Türk mahkeme, kuruluþla irtibatlandýrýldýðý için mal varlýklarýna tedbir koyduðu kiþileri rahatlatan bir karar aldý.
Deniz Feneri davasýnýn Alman derin devletiyle irtibatlý biçimde yürütüldüðünü bizim mahkeme de fark etmiþ olmalý...
Tedbiri kaldýrma kararýnýn Alman Cumhurbaþkaný Gauck ülkemizdeyken alýnmasýný ben bir tepki dýþavurumu olarak görüyorum.
Acaba CHP’lilerle biraraya geldiklerinde, Alman heyeti, “Siz kimi cumhurbaþkaný görmek istersiniz?” diye sormuþ mudur? Almanya Türkiye’de kimin cumhurbaþkaný olacaðýyla da ilgileniyordur muhakkak...
Cumhurbaþkaný eskiden olduðu gibi Meclis’te milletvekilleri tarafýndan seçiliyor olsaydý þimdiye kadar ne ayak oyunlarý sahneye konurdu, tahmin bile edemeyiz.
Her seçim öncesinde ülke pek çok bâdireler atlattý; hemen bütün askeri müdahaleler cumhurbaþkaný seçimiyle bir biçimde irtibatlýdýr bizde.
27 Mayýsçýlar (1960) liderlerini Çankaya’ya yerleþtirince rahatladýlar... 12 Mart (1971) darbesini yapanlar, cuntanýn ‘2 numarasý’ný seçtirmek için Meclis’in üzerinde askeri uçak bile uçurdular... 12 Eylül (1980) uzayan seçim turlarýný gerekçe göstermiþti...
Son cumhurbaþkaný seçiminde (2007) bile gece yarýsý mesaisi yapmýþtý askerler ve ‘e-muhtýra’ ile sürece el koymaya kalkýþmýþlardý.
Þimdi halkýn hakemliðiyle seçileceði için böyle ayak oyunlarý yapýlamýyor...
Muhalefet iktidar partisinin adayý karþýsýna kimi çýkaracaðýný tespitte olaðanüstü zorlanýyor... “Adayýmýz Deniz Baykal olsun” diyenlere “Hayýr, olamaz” itirazý yine CHP’den geliyor... “Yýlmaz Büyükerþen’i isteriz” diyenlere koskoca profesörü küçültücü sýfatlar kullanarak itiraz edenler de CHP’li...
Dostlarýmdan biri, “Kemal Kýlýçdaroðlu kendisinden baþka birinin aday gösterilmesini kaldýramaz” dedi. Ona göre, cumhurbaþkanlýðýna aday gösterilen kiþi, kazanamasa bile, kampanya sýrasýnda adaylýðý sayesinde elde edeceði popülerlikleKýlýçdaroðlu’nun doðal rakibi haline dönüþür; bunu da genel baþkan hazmedemezmiþ...
“Göreceksiniz” dedi dostum, “Sonunda CHP halkýn karþýsýna Kýlýçdaroðlu ile çýkacaktýr...”
Joachim Gauck buna ne der acaba? Axel Springer sevinir mi? Doðan Medya Grubu içinde yer alan gazeteler ve TV kanallarý kampanyasýna destek çýkar mý?
