Daðýtmaya geldi, kendi daðýldý!

Maç baþladýðýnda görülen tabloya göre... Ne Beþiktaþ, ne G.Saray ne de Trabzon; dün gece F,Bahçe'nin sahip olduðu hýrs, tempo ve baský gücüne sahip deðildi. Sarý-lacivertliler; hakemin düdüðü ile birlikte, "Haydi Allah rast getire" mehter marþý eþliðinde sanki fetih seferine baþladý. Periyodik ikiþer dakika aralýklarla, 14. dakikaya kadar 6 etkili pozisyon buldu. Ýstisnasýz, hepsi gol olabilirdi. Ývesa, hiçbirini gümrükten geçirmedi.

Ýþin tuhafý; F.Bahçe'ye göre çok az sayýda atak fýrsatý bulan Elazýð da, az ama öz sokuluþlarýnda etkili oluyordu. Hatta birinde tam golü yakalayacakken; bu kez Volkan, karþý kaledeki Ývesa'ya nazire yaptý. Her iki eldiven de baþarýlýydý. Maç bu þekilde seyir zevki veren bir kývama eriþti.

Ama zaman geçip bir türlü gol gelmeyince, F.Bahçe'nin biraz caný sýkýldý. O kabarýk iþtahý kaçmýþtý... Bu yumuþama, Elazýð'a önce dengeyi saðlama fýrsatý, sonra da kafa tutma cesareti verdi. Bu yüzden Onur'un golü de, pek sürpriz sayýlmazdý.

***

Biz gol sürpriz deðildi dedik ama; ikinci yarý baþladýðýnda görüldü ki, F.Bahçe üzerinde belli ki þok etkisi yaratmýþtý. Çünkü ilk yarýdaki kendine güvenli hali artýk yoktu. Elazýð daha baskýndý.

Çaresizliðe düþüþ takýmý sinirlendirdi. Cristian'nýn bu sinirle yerdeyken rakibine attýðý gizli tekme; yan hakemin gözünden kaçmayýnca, haklý bir kýrmýzý kart geldi. Gerçi atýlan tekmenin yaralayýcý veya sakatlayýcý bir þiddeti yoktu ama; kural "Hafif tekme-Sert tekme; ayýrýmý yapmýyor. Bu yüzden "Aðýr karardý" diyemezsin.

***

Anlayacaðýnýz, F.Bahçe'de iþler tersine dönmüþtü... Takýmý ve oyun þablonunu birbirine ekleyen baðlar koptu. Skorun altýndan kalkma çabalarý, panik duygusunun hakim unsur olmasý yüzünden verimsizleþti. Ancak beraberliði saðladý.

Maçta herhangi bir dalgalanma yaþamayan Elazýð; son haftalardaki yükseliþinin rastlantý olmadýðýný gösterdi. Temiz ve anlaþýlýr bir futbol sergiledi.