Damacana su fiyatýyla kim oynuyor bilmiyorum. Ancak milletin suyuyla oynamayýn diye yazmak istedim. Zira eþim damacana su 88 lira olmuþ deyince önce bir þaþýrdým. Zira bir damacanada 19 litre su var.
"Dur hemen sipariþ verme" dedim. Sokaðýmýzdaki üç harfli marketin yolunu tuttum. Düþündüðüm gibiydi. 5 litre su 15 liraydý. Yani 4 tane 5 litrelik su aldýðýmýzda 60 lira ödüyorduk. Üstelik de damacanaya göre hem 28 lira tasarruf yapýyor hem de bir litre fazladan kazanýyorduk. Ben hesabýn içinden çýkamadým. Çýkabilen gelsin bana da anlatsýn. Ama bir süre damacana su almayý býrakýp 5 litrelik su ile yola devam edeceðiz. Tek üzüntümse plastik atýklar. Zira damacanalar tekrar tekrar kullanýlýrken, 5 litrelik plastik þiþeleri çöpe atýyoruz.
"ÇOK BEÐENDÝM"
Tükenmiþlik sendromu demeyelim ama bir süredir gerçek anlamda yorgun hissediyordum. Ve kafa iznine çýktým. Balýkesir'e gittik. Ýtiraf edeyim Ýstanbul'un kaos ve karmaþasýndan sonra açýk yollar, pýrýl pýrýl meydan, yeþil çevre ve duru bir hava çok iyi geldi. Tarihle bugünü yorumlayan meydan düzenlemesini çok beðendim. Balbucks kafede oturduk. 2 salep, 2 sýcak çikolata ve bir kara orman pastasý için 135 lira dediklerinde nasýl yani dedim. Açýk söyleyelim örnek bir belediye hizmeti, ister otur iç, ister paket al meydanda keyfini sür. Balýkesir Belediyesi'ne tebrik ederim. Her þehre her meydana böyle bir keyif mekâný lazým. Özellikle de öðrenciler için.
ORMANYA'YI GÖRDÜNÜZ MÜ?
Biraz gezelim görelim köþesi gibi oldu ama bu seferlik affýnýza sýðýnýyorum. Kocaeli'de Ormanya diye bir yer var. Kocaeli Belediyesi iþletiyor. Biz ilk kez gittik. Ve çocuklar da biz de çok beðendik. Hobbit evleri, hayvanat bahçesi, tertemiz havasý ile güzel bir rota. Ýstanbul'a da çok uzak deðil. Hafta sonu için deðerlendirilebilir. Giriþ ücretsiz, otopark da günlük 50 lira. Yolunuz düþerse mutlaka uðrayýn. Hava soðuk da olsa keyifli vakit geçirirsiniz. Bu arada Kocaeli'ye dair bir baþka bilgiyi paylaþayým. Yeni taþýnan akrabalar anlattý.
Kavþaklarda kaynak yapan, kornaya basan, sabýrsýz davranan, yol vermeyen sürücüler hep Ýstanbul plakalý diye þikâyet ediyorlar. Kendileri de Ýstanbul'dan oraya taþýndýðý için ilk baþta çok þaþýrmýþlar. Ama sonra alýþmýþlar, "Þimdi biz de kavþakta bekliyor, yol veriyor, kornaya basmamaya çalýþýyoruz" diyorlar. Yani bir anlamda Kocaeli rehabilitasyonu yaþamýþlar. Darýsý Ýstanbul'un baþýna.
15 TEMMUZ'U UNUTMA!
FETÖ'nün darbe giriþimi korkunç bir geceydi. Ama insan hafýzasý da unutkanlýðýyla ünlü ve zamanla birlikte ihanet gecesine dair hafýzamýzdaki izler de zayýflayabiliyor. Bu yüzden Hafýza 15 Temmuz Müzesi'ni mutlaka görmelisiniz. Ýçeriye girdiðiniz andan itibaren o karanlýk gece ve verilen büyük mücadele sizi sarýp sarmalýyor. Bir ara annem ve eþimi sessizce aðlarken gördüm. Annem þehitler için dikilen servi aðaçlarýnýn arasýnda yürüdükçe dua etti. Oðlumsa soru üstüne soru sordu. Bizim üniformamýzý giyenlerin, bize ateþ etmiþ olabileceðine inanmak istemedi. Tankýn paletiyle parçalanan otomobile baktý uzun uzun. Çocuk aklýyla bile bir mantýk silsilesine oturtamadý yaþananlarý... Açýk söyleyeyim zor bir ziyaret, yüreðinizi daraltýyor biraz ama hepimizin sýk sýk gidip görmesi gerekiyor. Özellikle de okullar buraya mutat geziler düzenlenmeli, çocuklarýmýz vatan için verilen mücadeleyi görmeli, þehitler için bir dua etmeli. Zira bu vatan onlarýn bize emaneti. Bizden sonra onlar emanete sahip çýkacaklar.
Kalýn saðlýcakla.
