Uzunca yýllar önce bir akþama götüreceðim sizi, bir Ramazan gününe.
O yýllarda her Ramazan ayýnda bir günü belirler, birbirini tanýmayan ama tanýþmasýný istediðim ve bir de birbirine küs olan dostlarýmý davet ediyordum.
Küs olanlarý da yan yana oturtturuyordum kaza ile, bilmeden (!)
Ýftardan saatler önce geliyordu herkes ve ben aralarýnda dolaþarak tanýþtýrýyordum herkesi birbiriyle.
MÜSÝAD’da bir þubenin yönetiminde bulunan bir hanýmefendi ile otomotiv sektöründe üst düzey yönetici olan bir beyi tanýþtýrmaya gelmiþti sýra.
Ben de o dönem MÜSÝAD Gençlik Kurulu’nda yönetimde olduðum için hanýmefendi bana dönüp tanýþtýðý beyefendiyi kast ederek “Bizden mi?” diye soruverdi.
Söylemeye çalýþtýðý manada “Bizden” deðildi. Kendine has bir düþünce biçimi olan, seküler bir yaþam benimsemiþ biriydi otomotiv sektöründeki yönetici.
Ben o soruya cevaben þöyle demiþim: “Sizden mi bilmiyorum ama bizden”.
Üzerinden yýllar geçti.
O yöneticinin görev yaptýðý ile bir konferans vesilesiyle gittim. Sað olsun o da geleceðimi duyup geldi, ön sýradan dinledi konferansý.
Konuþmam bittiðinde el kaldýrýp söz istedi.
Kalkýp dinleyicilere, yüzlerce üniversiteli gence döndüðünde þaþýrdým, ne diyecekti acaba?”
Yýllar önceki o hikayeyi anlattý. Aklýnda benimle ilgili kalan en sert, en vurucu, en keskin hikaye oydu demek ki. “Sizden mi bilmem ama bizden!” cevabý çok çarpmýþtý onu.
Ben doðrusu çok düþünmeden sarf etmiþtim o sözü. Ama düþününce, orada bir dernek aidiyetini kast ederek bile olsa “Bizden deðil” demiþ olsaydým gönlü, benden kopuverecekti. Benden ve temsil ettiðim her þeyden.
Herhangi bir yerde, bir zamanda bir MÜSÝAD tabelasý gördüðünde gaza basacaktý belki istemsiz. “Ben onlardan deðilim” hissini yerleþtirmiþ olacaktý bir kere.
* * *
Bu hikayeyi “Ne okkalý laf etmiþim, ey ahali biliniz” kabilinden anlatmadým.
Bir proje için herkesin sevdiði, herkesin iyi olduðuna dair ortak paydada buluþacaðý bir yüz arýyoruz.
Belli bir üne, bilinirliðe sahip kiþileri listeliyoruz. Birini öteki sevmiyor, öbürünü beriki.
Bulamýyoruz biliyor musunuz?
Herkes, her aþamada, her noktada, her kararda “Bizden mi?” diye sorduðu için bizden olanlarla bizden olmayanlar ayrý düþmüþ birbirinden iyice.
Sürekli ispatlamak zorundasýn “Vallahi de sizdenim” diye.
O kadar kolay ki “Yoksa bu bizden deðil mi ya?” deyivermek.
Herkes kendi görüþünün köyünün aðasý olmuþ, boyuna köyden birilerini kovuyor.
Bizden misin diyen herkese, hangi görüþte olursa olsun “sizden deðilim” diyesi geliyor insanýn.
Þimdi düþünüyorsunuz deðil mi?
“Kime söylüyor bunu acaba, hangi tarafa…. Onlara mý, yoksa bize mi?”
“Bize söylüyor olmasýn?”
“Yoksa bizden deðil mi bu?”
Cevap veriyorum.
Sizden deðilim.
