Türk-Amerikan iliþkilerindeki bütün faturayý Erdoðan'a kesen bir muhalefetimiz var.
Demokrat Partili Biden yönetimi ile Türkiye arasýndaki sorunlar çözülmedi. Her ne kadar Pentagon-Ankara iliþkilerinde daha iyimser bir tablo olsa da, siyasi iliþkiler zayýf kaldý.
Türkiye henüz seçim atmosferine girmeden, ABD hazýrlýk yapmaya koyulmuþtu. Türk demokrasi projesi (Turkish Democracy Project) baþlamýþ, uygun adýmlar atýlmýþtý.
ABD'de yürütülen "demokrasi" projelerinin ardýnda, hedefteki ülkeye yönelik felaket senaryosu hazýrlanýr. ABD'deki birtakým analistler Türkiye siyasetini analiz ederken herkesin mezhebini, kökenini, meþrebini incelemesinin nedeni de budur.
2021 yýlýnda ABD'de yayýnlanan bazý makalelerde Ýmamoðlu ve Mansur Yavaþ öne çýkarýlmýþ; Kýlýçdaroðlu'nun Alevi kimliðinden dolayý dezavantajlý sayýlmýþtý.
ABD seyahatinde gazetecileri atlatan Kýlýçdaroðlu, diyalog kurmaya çalýþtý; ancak olumlu netice alamadý.
Kýlýçdaroðlu'nun Dersim Alevi'si kimliðini en çok CHP'liler tartýþmýþ, parti içindeki delege istatistikleri partililerce gündeme gelmiþti. Mesela parti yönetiminden biri bana 1.200 delegenin 870 tanesi Alevi dediði zaman çok üzülmüþtüm.
Atatürk'ün kurduðu partide mezhep tartýþmasýnýn yaþanmasýna çok þaþýrmýþtým. Üstelik CHP gibi laiklikle özdeþleþmiþ bir partide insanlarýn tek tek Sünni/Alevi diye fiþlenmesinden benim yüzüm kýzarmýþtý.
Demokrasinin bir bölgeyi istikrarsýzlaþtýrma için araçsallaþtýrýlmasý yeni olmasa da 1990'lardan itibaren kimlikler/kültürler iyice yüceltildi.
Baþka tarihsel tecrübelerden düþünce ithali teþvik edildi. Kavramlar tercüme edildi, yeniden üretildi. Geleneði yýkan, maziyi ilkel bulan, kültürü yok sayan selefi hareketler öne çýkarýldý. Yeni akýmlar desteklendi.
Kadim ortaklýklar, kültürel birikimler hedefe kondu.
Orta Doðu, Kafkasya, Doðu Avrupa, geniþ planda Afro-Avrasyanýn durumu ortada. Buralar bizim doðrudan takip ettiðimiz ve demokrasi projeleri ile ortak ideallerin iðdiþ edilip kültürel farklýlýklarýn öne çýkarýldýðý yerler.
Bu bölgelerdeki kimlik merkezli ayrýþmalarý ve çatýþmalarý hafife almayýn.
Lübnan, Irak, Libya, Suriye... Sünniler, Þiiler, Kürtler, Araplar, Dürzîler, Ezidiler, Türkmenler... Ukrayna'da Katolikler, Ortodokslar, Müslüman Tatarlar ve Yahudiler... Dini/kültürel kimlikler öne çýktýkça çatýþmalar arttý. Bu ülkelerin darmadaðýn olmasý birdenbire olmadý.
Sonuç ortada...
Irak'ta, Suriye'de, Ukrayna'da olanlara iyi bakýn. Türkiye'ye dayatýlan modele dikkat edin.
