Son demokratikleþme paketi üzerinde çalýþmalar muhtemelen bu akþama (Cuma) kadar sürecek, daha da uzamasý ihtimali var, son þekli verildikten sonra da yine muhtemelen Sayýn Erdoðan tarafýndan kamuoyuna açýklanacak.
“Son” derken, muradým, bugüne dek, geçtiðimiz on senedir çýkarýlan demokratikleþme ya da AB uyum paketlerin sonuncusu olmasý.
Muhtemelen, bu demokratikleþme paketlerinin ya da uyum yasalarýnýn TBMM’den geçirilmesi ya da yasa gerektirmeyen konularda yönetmelik, tüzük ayýklamalarý, en genelinde mevzuatýn çaðdaþlaþtýrýlmasý, demokratikleþtirilmesi, evrensel hukuka uyumu süreçleri daha uzun süre devam edecek.
Bu aþamada, bazý temel eleþtirilerimi ve önerimi dile getirmeden, iki noktanýn altýný özenle çizmek isterim.
Birincisi, her demokratikleþme paketinin ya da AB uyum yasalarýnýn TBMM’den geçirilmesi Türkiye’yi biraz daha hukuk devleti ideallerine yakýnlaþtýrýyor, 2003’den beri bu böyle, inkar edilemez, Türkiye’yi daha yaþanabilir bir ülke haline getiriyor, AB çizgisine yakýnlaþtýrýyor, bu açýdan bu adýmlar mutlaka desteklenmeli.
Ýkincisi ise, orta ve uzun vadede ne olur bilinmez ama kýsa vadede, mevcut ve potansiyel, bu ayýrýmý, mevcut-potansiyel ayýrýmýný önemsiyorum, siyasi formasyonlar arasýnda AK Parti dýþýnda demokratikleþme paketlerini daha ileriye taþýyacak baþka bir formasyon, baþka bir siyasi iktidar yani TBMM ekseriyeti ihtimali görmüyorum, göremiyorum.
Gelelim eleþtirilerime ve önerime.
Bu konularla hem bir yurttaþ, hem bir köþe yazarý hem de öðretim üyesi sýfatlarýyla ilgilenen ben bile 2003 senesinden günümüze çýkarýlan demokratikleþme paketlerinin, yargý paketlerinin uyum yasalarýnýn sayýsýný karýþtýrmaya baþladým.
Yukarýda belirttiðim gibi çýkan paketlerinin içeriðine deðil ama bir türlü çýkmayan paketlere ve bu eski Türkiye hukuksal görünümünün, mevzuat yapýsýnýn ARTIK köktenci bir biçimde ve bir kerede ayýklanmamasýna büyük itrazlarým var.
Eski Türkiye hukuksal yapýsýndan, mevzuatýndan ayýklanmasý geciken her dikenin Türkiye’ye her açýdan, toplumsal barýþ açýsýndan da, iktisadi büyüme açýsýndan da, küresel imaj açýsýndan da, alamadýðýmýz olimpiyatlar bir örnek olabilir, maliyetleri çok ama çok büyük.
Önerim þu: Çok yetkin bir grubun belirli bir süre kapanýp anayasadan baþlayarak, yasalara, yönetmeliklere, tüzüklere, vs. sinmiþ her türlü çaðdýþý, ilkel, Türkiye’nin 2023 senesinde 25 bin dolar hedefi ile beraber düþünülmesi imkansýz çok sayýda düzenlemeyi, ama hepsini bir dosyada birleþtirip, toplumun, TBMM’nin, siyasi partilerin, siyasi iktidarýn önüne koymasý.
Sayýn Cemil Çiçek’in gerçekten iyi niyetli çabalarýna raðmen artýk yeni anayasa yapým sürecinin týkandýðýný da görmek lazým; yapýlmasý gereken yeni genel seçimlere sadece yeni anayasa programýyla girmek ve sadece bu amaca yönelik oy istemek.
Her demokratikleþme süreci bizim gibi yapýlanmalardan gelen ülkelerde merkezi otoritenin, siyasi iktidarýn gücünü biraz azaltýr, bu gücü daðýtýr, baþka güç paydaþlarýnýn ortaya çýkmasýna vesile olur ama ayný zamanda da ülkenin ileri gitmesine, zenginleþmesine, küresel dengelerde daha saygýnlaþmasýna neden olur.
Bizim gibi ülkelerde siyasi iktidarlarýn önünde þu ikilem her zaman olmuþtur; daha küçük, daha fakir, küresel anlamda daha az saygýn bir ülkeyi çok büyük yetkilerle donanmýþ olarak yönetmek, ya da daha demokratik, daha zengin, küresel platformlarda daha saygýn bir ülkeyi daha az yetki ve daha az merkezi güçle yönetmek.
Artýk, Türkiye’nin tüm muhtemel demokratikleþme paketlerini öne çekmesinin, tümünü hemen gerçekleþtirmesinin günü gelmiþtir, hatta geçmektedir, bu hedef çok daha gerçekçi bir hedeftir.
2013 Türkiye’sinde anayasal bir kurum olarak Milli Güvenlik Kurulu haberleri artýk tiksindiricidir.
Bu hafta TBMM neden toplanýp Anayasanýn 117 ve 118. Maddelerini HEMEN deðiþtirmemektedir?
Genelkurmay’ýn Mlili Savunma Bakanlýðý’na baðlanmadýðý, MGK sonuç kararlarýnýn hükümetlere BÝLDÝRÝLDÝÐÝ (bkz. Anayasa M.118) bir ülkede demokratikleþme paketleri ne anlama gelecektir?
