Beþiktaþ-Fenerbahçe derbisi elbette çok ilginçti ama, acaba çok mu kaliteliydi?
Bir þeyin þaþýrtýcý ve heyecanlý olmasý elbette iyi bir þeydir ama; örnek alýnmasý gereken bir þey midir? Orasý tartýþmaya açýk... Evet, F.Bahçe’nin 3-0’dan sonra oyuna küsmemesi ve skora direnmesi, þüphesiz takdiri hak ediyor. Fakat ilk yarýdaki teslimiyetçi/bitik/çaresiz halinin, sorgulanmasý gerekir.
Ayný þekilde; ilk yarýda fýrtýna gibi esen Beþiktaþ’ýn ikinci yarýda tamamen daðýlmasý da, ortaya çýkan þeyin “Ýyi bir futbol olamayacaðý” kanýsýný pekiþtiriyor. Maçýn heyecanlý ve sürprizlere dayalý olarak seyir zevkinin yüksek olmasý baþka, kaliteli futbol denildiðinde beklenilmesi gerekenler çok daha baþka þey... Seyrettiðimiz maç; “Þirazesinden kopmuþ sayfa yapraðý” gibi, havada uçuþan bir nesneye dönüþtü.
***
Futbol ciddiyeti; ilk yarý ve ikinci yarýlarda birbirinin tamamen tersi görünümündeki salýnýmlarý kabul etmez... Oyun disiplini; þartlar ne olursa olsun, bilincini/direncini/sorumluluðunu sabit tutmayý esas alýr. Kafana estiði zaman ve kafana estiði gibi oynama anlayýþý, makbul bir süreç deðildir.
Bu nedenle; 3-0’dan sonra oyundan kopan Beþiktaþ’la, durum 3-0’a gelene kadar ki F.Bahçe’nin halinin sorgulanmasý gerekir. Ýþin esasý; 3-0’dan 3-3’ü yapmak zor olsa da, bunu yapmaya zorlayan þartlarý sorgulamak zorunlu.
Kýsacasý... Maçtan kopmamýþ olmak iyi bir þeydir, ama maçý baþtan bu noktaya getirmemek daha iyi bir þeydir...
***
Derbi bir kez daha þunu gösterdi ki; hiçbir skor baþarýnýn garantisi deðildir. Hiçbir skor da, tükeniþe sebep deðildir.
Netice itibariyle, ilk yarýda daðýlan F.Bahçe 3 gol yedi, ikinci yarýda daðýlan Beþiktaþ da 3 gol yedi... Temelde ikisinin yaptýðý ayný þey!
Sonuç deðiþmiyor. Kötü oynayabilirsin ama, asla daðýlmayacaksýn.
