Antalyaspor ile Beþiktaþ’ý ligimize yabancý birine futbollarý ile anlatmakta zorlanabilirdik, ama Antalyaspor’un son beþ maçýnýn dördünü kazanýrken, Beþiktaþ’ý yenen üç ve Beþiktaþ ile berabere kalan bir takýmý peþ peþe yendi, derseniz sizi kolayca anlardý. Ve evindeki Antalyaspor’u maçýn favorisi görürdü. Ne var ki iki þey daha önemliydi. Beþiktaþ’ýn futbolunda da bir deðer yükselmesi vardý. Ayrýca her maçýn senaryosu hakem düdüðü ile yazýlmaya baþlanýrdý.
Beþiktaþ’ýn yükselen deðeri özgüven. Bir baþka olumlu yaný da oyun iþtahý ve temposunun artýk yerleþmiþ olmasý. Ve Beþiktaþ’ta zengin bir kadro yok, ama fakirliði içinde çözümler üretilebiliyor. Hilbert yoktu, ama ilk kez forma giyen Mehmet Akgün onu kýskandýracak bir adrese teslim orta ile Almeida’ya yeni bir kafa golü attýrarak taraftarý ile tanýþtý. Akgün, yardým aldýðý zamanlarda iyi savunma yaptý, pozisyon almalarda sýrýtmadý.
Beþiktaþ önce kontrollü oynadý, golü erken kazanýnca ‘iþtahlý hücumlara’ geçti. Ýþte bu dönemde pozisyonlar üretti, iyi vuruþlar yapýlabilse 20 dakikada iki gol daha atardý. Ýþtahlý ataklarýn bedeli de oldu. Antalya orta alaný hýzlý geçip pozisyon üretebildi. Olcay’ýn çok geniþ alanlarý dolaþmasý hücum etkinliði yaratýlmasýnda yarar saðladý, ancak solu boþ býrakmasýna neden olduðu için Antalya en iddialý ataklarýný bu bölgeden yaptý.
Ayaðýnda topu dinlendirmesiyle rakibe rahatlama olanaðý saðlayan Fernandes’in buradan dünkü notunu kýrabiliriz, ama ikinci golü üreten pasýna, yürüyecek hali kalmamýþken beþinci golü atacak yere gitmesine þapka çýkartýlýr. Beþiktaþ’ýn yapamayacaðýný düþündüðüm þeyi yapamadýðýný gördüm dün. Oyunu yavaþlatýp kendi kontrolüne almaktý bu. Durumu 3-1’e getirdikten sonra denedi, baþaramadý. Hatta Antalya’ya neden liderliðe oynadýðýný gösterme fýrsatý verdi. Ýki farkýn altýnda ezilmediler, durumu kurtarmanýn üstün çabasýný harcadýlar. Bu arada sinirlenmeleri yanlýþtý. Emre’nin McGregor’a attýðý tokat baþka hakeme rastlasa idi, geçiþtirilmez, kýrmýzý çýkardý. Beþiktaþ’ýn yediði baský altýndan kalkýp oyunu yeniden dengelemesi maçýn ayrý bir güzelliðiydi. Ýki devin müthiþ savaþýydý maç.
