Hani üþürsün de büzüþür kalýr, hareket etmek istemezsin ya, iþte Beþiktaþ öyle oynadý. Ancak Ankara’nýn sýfýrýn altýndaki soðuðundan deðil, konsantrasyon kaybýndan. Futbola karþý olan soðumadan! Fiziksel ve düþünsel durgunluktan... Daha bir hafta önce G.Saray’a sahayý dar eden takým bu deðildi sanki. ‘Rahat býrakayým, oynasýnlar’ gibi rakibin ekmeðine yað süren bir yapýsý vardý. Osmanlý’ya baský uygulayamayýp, alanlar açýp, hücum kolaylýðý saðladý; kendisi hücuma aðýr aðýr gidip savunma rahatlýðý verdi! Gol vuruþlarýna izin verdi... Beþiktaþ ne denli durgun, iþi oluruna býrakmýþ ise, Osmanlýspor o denli iþine konsantre, istekliydi. Rakibinin oyun iþtahýna karþý kendini hazýrlamýþ, ona oynama fýrsatý vermemeyi aklýna koymuþtu. Buna bir de Beþiktaþ’ýn temposuzluðu eklenince mücadele istediði gibi aktý. Rahatça savunma yaptý, gönlünce hücuma gitti. Oldukça sertti. Faul sayýlarý 28’e 10 oldu! Bunu temiz oynamaya deðil, Beþiktaþ’ýn tutukluðuna baðlayýn. Ýlk yarý sonunda Bilal Aziz’in elle oynamasýna penaltý verilmeliydi!
Ýkinci yarýda biraz daha takým savunmasýna özen gösterdi Beþiktaþ. Ancak hücumdaki aðýrkanlýlýðý sürdü. Temposuzluk Osmanlýspor’un kazanma isteðini diri tuttu. Fizik gücü yerindeydi ve durgunluðunu atamayan Beþiktaþ’ý sürekli zorladý.
Þenol Güneþ Necip hamlesi ile orta alanda bir direnç kazanmayý amaçladý. Ancak ilginçtir, hafta içinde maç oynamamýþ bu kadrosu dinlenmeyip, sanki yorulmuþtu. Önemli bir kayba uðramak üzere olduðu halde maçýn akýþýnda takýmca kendini toparlayamadý. Galibiyeti Sosa’nýn son andaki bireysel zorlamasý getirdi. Beþiktaþ yýlýn en kötü maçýný oynadý desek yeridir. Böyle bir yapýya bürünmek büyük tehlike. Buna hocadan çok oyuncular dikkat etmeli.
