Dön. Hemen dön ve teslim ol. Bu iþ bitti. Bak, iþte itiraflar geldi. Çocuk yaþta almýþsýn ve onun içinden kendi komutanýný gizlice dinleyecek, onun ensesine silah dayayacak bir adam üretmiþsin. Kendi milletine tank namlusu doðrultacak, milletin seçtiði Cumhurbaþkanýný yok etmek için yola çýkacak adam üretmiþsin.
Adam, general olmuþ, amiral olmuþ ama düþünce mekanizmasý dümura uðramýþ. Senden “Abi”lere ulaþan bir zincir içinde dümura uðramýþ binlerce insanýn zihin dünyasý.
Ama iþte, darbeye sürdüðün insanlar bir noktaya gelince itirafa baþlýyorlar ve bütün dosya ortaya dökülüyor.
Bundan sonrasý yok artýk.
Milletle vuruþturdun baðlýlarýný. Bu bile, sana baðlananlara yapabileceðin kötülüklerin en kötüsü. Zihinlerini dümura uðratmak bir insanlýk suçu ise, onlarý alýp robotlar halinde darbeye sevk etmek bir baþka insanlýk suçu. Adam Genelkurmay Baþkaný’nýn yaveri olacak ve darbeye sevk edilirken, komutanýnýn kafasýna silah dayarken, milletin üzerine bomba yaðdýrýlýrken, milletin Meclisi bombalanýrken uyanmayacak... Ta ki yakalanýp, burnu sürtülünce jeton düþecek. Ürettiðin insan tipine bakýyor musun?
Bundan sonrasý yok artýk. Ýtiraflar peþ peþe geldiðinde ne yapacaksýn?
Ýki çýkýþ yolun var, ikisi de ihanetinin derin boyutunu gösteriyor.
Bir: Amerika veya baþka herhangi bir dýþ güçle iþbirliði yapýp, Tayyip Erdoðan’ý devirmek.
Ýki: Hala robotlar varsa onlara suikast yaptýrmak.
Evet, ikisi de en derin ihanet anlamýna geliyor.
Amerika ile el ele tutuþsan da gelip milletle vuruþacaksýn, Allah korusun, bir suikast yaptýrsan da, gelip milletle vuruþacaksýn.
Görmüyor musun, her þeyi yýktýn bitirdin. Toplumun hangi kesiminde “iyi” bir karþýlýðýn var, görebiliyor musun? Yok, yok. En son darbe giriþimi ile sadece nasýl çýlgýnlaþabileceðin örneklenmiþ oldu.
Yurt dýþýndasýn. Amerika’dasýn. “Niye Amerika’dasýn?”ýn cevabý hiç kimsede olumlu bir gerekçe ile deðerlendirilmiyor. Amerika’dasýn ve on yýllardýr asker içinde týrmandýrdýðýn insanlar tarafýndan bir darbe giriþimi gerçekleþti. Gel de anlat yönettiðin hareketin Türkiye için olumlu bir anlam taþýdýðýný... Var mý, kim inanýr artýk sana?
Dön ve “Ýþte geldim” de. “Hesap vermeye hazýrým” de.
Henüz büluða ermemiþ çocuklarý almýþ, bugün general- amiral seviyesinde hala birilerine “Abi” diye saygý duyacak garip “baðýmlýlar” haline getirmiþsin. Bir yerden bakýldýðýnda onlarý bile bu ruh halleri içinde bir tür tedavi edilmesi gerekli kiþiler olarak görmek mümkün.
Ya sen nesin?
Farkýnda mýsýn bu olan bitenin?
Hala sürdürülebilir bir yaný var mý girdiðin yolun?
Ýslam neresinde bu iþin?
Türkiye’de, dindar toplum kesimlerinin en rahat nefes aldýðý bir dönemde, bunu saðlayan siyasi kadrolara karþý savaþ açýyorsun. En sonunda toplumun liderlerini yok etmeye kalkýyorsun.
Nedir bu hareketin nihai hedefi? Din neresinde bunun?
Bunu, hala baðlý “saf” insanlar olabileceði ihtimaliyle soruyorum. Ne diyorsun insanlara? “Siz Tayyip erdoðan’ý yok ederseniz, en büyük sevabý iþlersiniz!” mi? Bu mu? Akýl, iz’an, insaf, hatta iman neresinde böyle bir yaklaþýmýn? 50 bin mermi yüklenmiþ Cumhurbaþkaný’ný öldürmeye gidenler, ne olacaktý yani Cumhurbaþkaný öldürülseydi, yüreðin mi soðuyacaktý?
Dön ve “Ýþte geldim” de. “Baþkalarýný deðil, beni yargýlayýn”, de. “Bütün herkesin beyninde ben varým” de. Hiç olmazsa, hala kopamayan ve olan biteni içi ezile ezile izleyen bir kýsým insan kurtulsun bu büyülenmeden.
Büyülenme, o kahrolasý büyülenme esir alýr insanlarýn ruhunu. Onlar hala var, biliyorum. Acý onlara, insaf et ve serbest býrak. Özgürleþsinler. Bir kýsmýný darbe iþinde kullandýn, onlar cehennemin yolunu tuttular, baþkalarýný daha kötü iþlerde kullanma.
Amerika’dan özgürleþebiliyorsan, gel Türkiye’nin adaletine sýðýn. Türkiye’de ölmek son onur olur. Hiç olmazsa onu kaybetme.
Bu mübarek topraklara yaþattýðýn acýlar yeter artýk. Sokaklara akan insanlarýn yüreðinde nasýl bir fesat sembolü haline geldiðini düþün. Yok artýk bunun sonu.
Burada Müslüman bir ülke var. Otoriteye tabi olacaksan, bu Müslüman ülkenin otoritesine tabi ol. Kendi büyülenmeni çöz ve teslim ol.
