CHP’nin çatı adayı Prof. Ekmeleddin İhsanoğlu vizyon toplantısına “Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla” başlıyor.
Şaka gibi...
Hayır, İhsanoğlu açısından sorun yok.
Kim bilir kaç kez işe besmeleyle başlamıştır. Bu işin yabancısı değil.
Sorun şu:
Bir CHP toplantısı “Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla” başlıyor ve CHP kitlesi bunda bir “fevkaladelik” görmüyor.
Başlarken “sorun” ifadesini kullandığım için bu şekilde devam ettim... Ortada bir sorun yok.
Bu bir sorun değildir.
CHP adına normalleşme işaretidir.
Gerçi işin içinde başka hin hesaplar da var ama hadi diyelim ki öyledir... CHP dindarlarla barışmakta, dini değerleri tehdit olarak görmemektedir. Normalleşmektedir.
İyi güzel de... Sırf “dindar” göründüğü için aday ilan edilen İhsanoğlu’nun ne kadar “din dışı” bir varlık olduğunu kanıtlama telaşı da ne oluyor?
Birden Kemalist kılığına soktular adamcağızı...
Eline “Türk Solu” dergisi tutuşturdular.
Gezi güzellemeleri yaptırdılar.
İsrail vahşetine gözünü kapattırdılar. (Bunu Taha Akyol başardı.)
Dünürüne mikrofon uzatıp, “namaz kılarken hiç görülmediğini” söylettiler.
Meğer Ekmeleddin Bey laik, Kemalist, seküler ve sistem sever bir kişilikmiş.
Her yola gelirmiş.
Dindar seçmeni kafalamak için böyle bir aday icat ettiler, kendilerince harika bir mühendislik çalışması yaptılar ama hedef kitleyi de uzaklaştırdılar.
İnsanları Ekmeleddin Bey’den soğuttular.
Ben soğudum mesela.
Başlangıçta oy vermeyi düşünüyordum ama “Erdoğan imitasyonu” olarak karşımıza çıkardıkları şahsın “Sezer imitasyonuna” dönüştüğünü görünce vazgeçtim.
Kılıçdaroğlu burada bir karar vermelidir:
İslamcı İhsanoğlu’na mı oy isteyecekler, Kemalist İhsanoğlu’na mı oy isteyecekler?
Dört gün yokum...
Küçük bir izin kullanacağım.
Ben dönünceye kadar bu sorunu halletmiş olsunlar.
