Drogba’yı geldiğine nasıl pişman ederiz?

Türkiye’ye uluslararası önemde bir çok şöhret geldi ama, hiçbirisi Drogba’nın yarattığı ilk izlenimin cazibesine ulaşamadı... Oyuna girdiği ana kadar, Galatasaray sefilleri oynuyordu. Düzelmesi yönünde de hiçbir umut ışığı yoktu. Drogba oyuna girdiği andan itibaren... Hatta daha topa dokunmamışken bile; Galatasaray’a sihirli bir değnek değmiş gibiydi.

Bitik takım bir anda renk, güç, ambians, heyecan, tempo ve kişilik gelişmesi gibi sayısız değişim içine girdi. Drogba rüzgarı fırtınalar estirmişti... Ardından golü ve asisti geldi.

O ana kadar ortalıkta pek görünmeyen, etkin faaliyet gösteremeyen Sneijder bile; Drogba’nın girişinden sonra parlamaya başladı. Herkesi bir heyecan kaplamıştı. Galatasaray’ın sahadaki ani dirilişi, havada uçuşan renkli konfetilere dönüştü.

Herkesin başı döndü!

***

Oysa Drogba; Çin’deki takımından (Haklı ve hukuki nedenlerle) kaçarak Avrupa’ya gelmiş, G.Saray’la pazarlık masasına oturmuş, eski takımıyla olan sorunu nedeniyle FIFA’yla uğraşmış, ardından Afrika Kupa’sına katılmış, derken Türkiye’ye gelmişti. Üç kıtayı birden kapsayan başdöndürücü trafik; hem fiziki hem psikolojik yorgunluğa neden olmuştu. Şaşkın, halsiz, hatta yılgın olması beklenirken; hiçbir travma belirtisi göstermedi. Aksine; sadece iki idmanlık hazırlıkla, G.Saray dışındaki tüm futbolseverlerin bile hayranlığını kazandı.

Herkes küçük dilini yuttu.

***

Birçok insan “Dünya yıldızı dediğin böyle olur” kanısıyla aynı ortak noktada buluştu. Ama merak etmeyin, bazılarının içine kurt düşmüştür bile... “Gene klasik bir Türk aceleciliği içinde, duygularımızın esiri mi olduk? Çabuk mu karar verdik? Olayı abarttık mı?

Hanya’yı, Konya’yı ve Drogba’yı Schalke maçında göreceğiz?

Akhisar’a aslan kesilen, Alman takımına da kükrer mi?” diyenler olur.

Sofradaki lezzeti hissetmek yerine, damak tadımızı kaçıracak şeylere yöneliriz.

Evet.. Drogba yarınki Schalke maçında, beklediğimiz performansı göstermekte zorlanabilir. Akhisar karşısındaki o yarım saatlik büyü, bu kez hayal kırıklığına dönüşebilir.

Fakat hayat devam ediyor...  Hüzün ve sevincin ikiz kardeş olduklarını öğrenir, her an beraber yaşamaya mecbur kaldıklarını unutmazsak; olgun ve çelebi bir kişiliğimiz olur.

Güzel bir şey varsa anı yaşa, kuşkuya boğma...

İyi ki geldin Drogba!