Ýþsizlik meslek midir? Evet meslektir. Kendi sorduðum sorunun cevabýný bilemeyeceðimi düþünmediniz deðil mi? Eðer birkaç hafta iþsiz kalýrsanýz bu bir ‘durum’dur ancak çalýþmama süresi aylarý hatta yýllarý buluyorsa meslek haline gelir. Peki iþsizlik neden dünyanýn en zor mesleðidir?
1- Sigorta, servis, ikramiye, prim, zam, yýllýk izin gibi güzellikleri yoktur.
2- Mesai saatleri düzensizdir. Gece vakti uyanýp kendinize geldiðinizde bile iþsiz olduðunuzu hatýrlar ve “Gene mi mesai?” dersiniz.
3- Terfi etme þansýnýz yok denecek kadar azdýr. Açýkçasý yoktur.
4- Sövüp azarlayacak, maaþý kesecek, gerektiðinde iþten atacak bir patronun eksikliðini hissedersiniz. Bunun yerine sizi devamlý telefonla arayýp “Bak Fevziye’nin oðlu belediyede iþe girmiþ. Yavrum sen de bir baþvursan?” diye taciz eden bir anneniz olur. Yarým saat sonra gene arar. “Bak Fevziye’nin oðlu belediyede iþe girm...” 10 dakika sonra bir telefon daha “Bak Fevziye’nin oð...” Ýki dakika sonra bir kere daha çalar telefon “Annenin yüzüne telefon kapatýlýr mý lan, sütümü har...” Anne burada her zamanki gibi en son çeyrek asýr önce verdiði sütünü öne sürerek þantaja baþvurmuþtur.
5- Ayný sektörden insanlarla bir araya gelip fikir alýþveriþi yapmak, kendini geliþtirmek imkansýzdýr. Bu sektördekilerin çoðu bunalýmdadýr ve yola harcanacak akbil parasýný þu an için muhafaza etmenin hayati bir hareket olacaðý konusunda hemfikirdirler.
6- Kýz arkadaþýnýz hiçbir zaman “Lan bu iþyerinde baþka kýzlarý kesiyor olmasýn” diye düþünmez. Rekabet ortadan kalktýðý için size artýk lakayt davranýr. Eve gelip ortalýðý temizleme, bulaþýklarý yýkama faaliyetlerinde azalma görülür. Yemeklerin kalitesi düþer.
7- Ýþ arama seanslarý tam bir faciadýr. Saatlerce o site senin bu site benim kariyer mecralarýnda iþ ararsýnýz. Gözleriniz bozulur, baþýnýz aðrýr. Ve firmalar genelde üzgün olur, size bir pozisyon bulamazlar.
8- Kariyer sitelerindeki baþarý hikayelerini okursunuz. Oradaki tipler gibi ellerinizi göðsünüzde kavuþturup sýrýtarak aynanýn karþýsýnda poz verip kendinize bakarsýnýz. Hiçbir zaman o kadar gevrek, baþarý iþtahýyla sýrýtamadýðýnýzý fark edip ümitsizliðe kapýlýrsýnýz.
9- Pazar günlerini iple çekersiniz. Bu, çalýþmadýðýnýz için kendinizi baský altýnda hissetmeyeceðiniz tek gündür. Çünkü kimse çalýþmamaktadýr. Pazar günleri anneden “Ýþ buldun mu?” telefonlarý gelmez. Akþama kadar kafa dinleyebilirsiniz.
10- Pazartesi sendromunu dibine kadar yaþarsýnýz. Herkes iþe giderken pencereden onlarý seyretmekle yetinmek bunalým sebebidir. “Offf ya bugün iþ var, pöffff!” diye yakýnanlarý teselli etmek size düþer.
11- Bayram ziyaretleri tam bir kabusa dönüþür. Yüzünü hatýrlamadýðýnýz akrabalarýnýz bile ne iþ yaptýðýnýzla yakýndan ilgilenmektedir. “Senin meslek neydi, iþler güçler nasýl, sen ne iþ gorüyodun yiðenim?” sorularýna maruz kalýrsýnýz. Aradaki o Kayseri þiveli dayýnýn hangi ara ailenize katýldýðýný sorgularsýnýz.
12- Firmalarýn neden ýsrarla ortalama 50 ila 60 yýl tecrübe istediklerine anlam veremezsiniz. Peki her firma tecrübe isterse millet nerede tecrübe kazanacak diye düþünürsünüz.
13- Üç ay önce kurulmuþ firma iki yýllýk tecrübeniz olmadýðý için sizi iþe almayacaðýný söyler. “En azýndan sizden tecrübeliyim” demek istersiniz, diyemezsiniz.
14- “Biz size döneceðiz” cümlesi en sevdiðiniz þarký kadar yer eder beyninizde. Ama firmalar genelde dönmezler. Saatlerce özene bezene hazýrladýðýnýz CV’ye bir yanýt verme zahmetinde bile bulunmazlar. Önce “Ne oldu bizim iþ” tadýnda mailler yollarsýnýz, sonra Tarkan’dan Dön Bebeðim, Bir Gün Dönersin Diye gibi imalý þarkýlar paylaþýrsýnýz, en sonunda küfür yazarsýnýz ama çelik gibi sinirlere sahip insan kaynaklarý görevlileri bütün bunlara “Ölü taklidi yaparsak gider bence” mantýðýyla sessiz kalmayý tercih eder.
15- Firmalar size mümkün olan en düþük fiyatý vermek için çýrpýnýr. Hepsinde adeta bir ‘düþük fiyat garantisi’ prensibi vardýr. Piyasada ayný pozisyonda daha ucuza çalýþan birinin varlýðýný keþfettiklerinde derin bir üzüntüye kapýlýrlar ve ancak birkaç kiþiyi iþten atarak kafa daðýtabilirler.
16- Son mülakatlardan birinde zaten iyice bunalmýþken “Sizi neden iþe alalým?” diyen mülakatçýya “Çünkü eþþe....... dolayý” dersiniz. Bir an için aykýrý kiþiliðinizle göz doldurursunuz ama bu yaka paça dýþarý atýlmanýza engel olmaz.
17- Bu kadar stresten sonra “Bi tatile çýkayým çok gerildim” der demez bir nevi tatilde olduðunuzu hatýrlayýp yeni zincirleme küfür tamlamalarý geliþtirmeye koyulursunuz.
18- Sonra bir gün baþvurduðunuz bütün firmalardan “Size bir þaka yaptýk, tabii ki sizinle çalýþmak isteriz, nasýl da kandýrdýk sizi ama he he” þeklinde bir mail alýrsýnýz. Ulan az daha salak olduðuma inanacaktým, alemsiniz þeklinde bir rahatlama hissi geldikten sonra “Çocukluðunuzda hatýrlamak istemediðiniz bir olay oldu mu?” diye bir ses duyarsýnýz. Karþýnýzdaki psikoloða anlamsýz gözlerle bakarken “Ýþsizdim herhalde çocukluðumda” deyip oradan kaçarsýnýz.
