Sevgi bir nimettir ama sevgiyi nimet veya eziyet haline getirmek insana býrakýlmýþtýr. Önce ALLAHI sonra peygamberi sonra ailemizi ve vatanýmýzý sonrada yaratýlmýþ her þeyi Yaradan’dan ötürü sevmeyi bilmek “mutluluk ve huzurun” anahtarý deðil midir? Ýnsan neyi, kimi severse onun kulu olur ve kendini neye kime teslim ederse onun etkisinde kalýr. Bu nedenle ALLAH’TAN gelip ALLAHA gideceðimiz bu yolda gerçek sevginin sahibinin yüce YARADAN olduðunu unutmamalý ve bu sýradaki önceliði bozmamalýyýz aksi halde ifrat ve tefrite sürüklenir, dengeden gitgide uzaklaþýrýz.
Karþýnýzdaki her kim olursa olsun, hissettiðiniz sevgi sizi olduðunuzdan daha iyi, daha olgun bir hale getirmiyor, aksine yanlýþlar yapmanýza, zarar görmenize sebep oluyorsa “ O “ sevgi deðil eziyettir.
Ancak gönül penceresinden bakanlar karþýsýndaki insanýn gönlündeki bu çok kýymetli hazineyi görebilirler. Aklýyla cevap arayanlarýn yarý yolda kalmasýnýn en önemli sebebi bu olsa gerek. Kitap okumayý bilmek kadar insaný ve kâinatý da okumayý öðrenmek gerekmektedir...
Hakikat orada ama bizi oraya götürecek vasýta yok demiþ bir bilim adamý. Ne mi o vasýta? Gönül. ALLAHIN sonsuz bilgisi ve rahmetiyle kurduðu düzen içinde insan, nefsini terbiye ederek olgunlaþmak ve bunun sonucunda gerçek sevgiyi bulmak ve böylelikle kalýcý mutluluða ermek için yaratýlmýþtýr. Allah’ýn bu konuda gönderdiði yardýmcýlar olan “Ýslamiyet, Kuraný kerim ve Hz. Muhammet’ten (sav) gereði gibi istifade edip “Ýslam’ý” hal edinebiliyor muyuz?
Ýnsan açýsýndan terbiye yaþamsal derecede önem taþýr. Bu âlemde ve ahiret hayatýnda kazançlý ve mutlu olabilmemiz kendimizi terbiye edip olgunlaþtýrmamýzla mümkündür. Mademki olgunlaþmak üzere bu dünyaya geldik öyleyse bu dünyada hatasý eksiði olumsuz yanlarý bulunan insanlara kýzmak yerine onlara anlayýþla yaklaþabilmeyi, kendimizi eðitip olgunlaþtýrabilmeyi, durulaþmayý öðrenmemiz gerekmektedir...
Duru suya bakanlar kendilerini izlemektedirler suya kýzmalarý nafile, akseden sadece bir yansýmasýdýr su ise bir ayna. Eðer þanslýlarsa bu gerçeði anlar ve kendilerinde ki eksiklik ve hatalarý düzeltmeye gayret ederler. Hiçbir günah ALLAHIN rahmetinden daha büyük olamaz Umutla ve korkuyla fýtratýna uygun denge üzere yaþamayý hal edinmeli ve sabýrla arýnmayý dilemeliyiz ta ki duru dupduru olana dek...