Ne uluslararasý iliþkilerden anlarým ne de komplo teorilerinden.
Kendilerine uluslararasý iliþkiler uzmanýyým diyenlere de bir ölçüde mesafeli yaklaþýrým; nedense yaklaþýk tüm uluslararasý iliþkilerciler resmi devlet tezlerine çok yakýn dururlar, bu sevimsiz gerçek de uzmanlýklarýna biraz gölge düþürür doðrusu.
Ayný þeyi nevzuhûr strateji uzmaný öðretim üyeleri için de düþünüyorum; böyle bir doktora, programý, doçentlik derecesi var mý bilemiyorum ama bu stratejistler de nedense resmi tezlere, askere hep çok yakýn duruyorlar. Mesela, geçenlerde CNNTürk’de izlediðim bir nevzuhûr stratejist Kürt meselesinin çözümüne yönelik açýlým politikalarýna iki saat boyunca bir kez dahi aksatmadan “açýlým-saçýlým politikalarý” demeyi baþardý doðrusu.
Gelelim asýl konumuza; Perþembe günü bir yerde kahve içerken iki arkadaþla karþýlaþtým, elimde bilgisayarým da vardý, bu arkadaþlardan biri International Herald Tribune’deki (21 Haziran Perþembe) birinci sahife haberini görüp görmediðimi sordu.
Bu yazý daha önce New York Times’da yayýnlanmýþ, bizim basýnda da enine, boyuna tartýþýlýyor.
Siz de internet ortamýndan çok rahat ulaþabilirsiniz bu gazetelere, haberde Türkiye’nin güneyinde az sayýda CIA görevlisinin Suriye muhalefetine gizli olarak silah temin ettikleri, sevkettikleri bilgisi var. Haberin kaynaðý olarak da ABD resmi yetkilileri ve Arap gizli servisleri gösteriliyor.
Konu biraz bayatladý ama ben yine de görüþlerimi sunacaðým; haber, yazým tekniði olarak biraz tuhafýma gitti doðrusu çünkü haberde CIA görevlileri için “operating secretly” (gizlice iþ yapýyorlar) gibi bir ifade kullanýlýyor ama haberin kaynaðý olarak da “American officials” (ABD yetkilileri) gösteriliyor.
Perþembe günü okuduðum zaman haberi gerçekten ilginç, yazým tekniðini de tuhaf buldum; haberin sonlarýnda ise Pentagon faaliyeti olarak þöyle bir ifadeyle karþýlaþýyorsunuz: aerial surveillance of the Syrian military. Haberin iddiasýna göre Pentagon Suriye ordusunu havadan gözetim altýnda tutuyor yani.
Haber ilginçti ama zaten yabancý basýnda bu tür haberlere alýþýðýz, okuduk, düþündük, geçtik.
Türkiye Cumhuriyeti Dýþiþleri Bakanlýðý da zaten Türkiye’nin Suriyeli muhaliflere silah sevkiyatýnda bulunmadýðýný açýklayarak kýsmen de olsa New York Times-International Herald Tribune haberini tekzip etti.
Ancak, Cuma öðleden sonra Suriye hava sahasýný ihlal eden bir uçaðýmýzýn Suriye ordusu tarafýndan düþürüldüðünü öðrendik ve ne yalan söyleyeyim, bendenizin aklýna hemen Perþembe günü okuduðum ve muhtemelen haksýz olarak çok sayýda haberden biri olarak nitelendirdiðim NYT-IHT haberi geldi.
Bu haberle Suriye’nin bu þedid eylemi arasýnda bir nedensellik iliþkisi var mýdýr?
Bu soruya cevap verebilmek kolay deðildir herhalde.
Rusya-Çin ekseni nedeniyle NATO Suriye’ye Libya’da gerçekleþtirdiði türden bir müdahalede bulunamamaktadýr.
Umarým Türkiye de, tek baþýna, bir emr-i vaki ile karþý karþýya kalmaz, býrakýlmaz; yöneticilerimizin bu konuda çok saðduyulu davranacaklarýna inanýyorum.
Suriye meselesinin çözümü Rusya’nýn bir biçimde, gerçekten hangi biçimde olur bu bilemem, sürece iliþkin nötralize edilmesinden geçmektedir herhalde.
Hiçbir devlet, vatandaþýna, üstelik kitlesel olarak, zulüm yapamaz, bu durum global insan haklarýnýn ihlalidir, bir iç hukuk meselesi ASLA deðildir, sistematik hale gelmiþ bir kitlesel imha, iþkence uluslararasý müdahaleye MEÞRUÝYET KAZANDIRIR.
Suriye’de yaþananlar sadece Suriyelinin deðil global insan haklarýnýn ihlalidir ve müdahale bu durumlarda meþrudur kanýsýndayým.
Çaðýmýzda meþru demokratik otoriteye karþý gerçekleþtirilen askeri müdahaleler de artýk bir iç mesele olarak görülemez, uluslararasý müdahalenin meþru yollarla gerekeceði, yönetim otoritesinin meþru demokratik güçlere yeniden devrinin þart olduðu bir alandýr askeri darbeler.
Suriye’de de rejim mutlaka deðiþmelidir, global meþru güçler, tercihen Rusya’nýn da onayýyla, rýzasýyla bunu saðlamalýdýr ama Türkiye bu sürece asla tek baþýna girmemelidir, itilmemelidir.
twitter.com/KarakasEser
