Alevilik lafla olmaz.
Aleviyim diyorsan Alevilik anlayýþýný içselleþtireceksin.
Alevilik anlayýþýnýn özünde, diline sahip olmak vardýr.
Adap vardýr, edep vardýr.
Adap ve edep bilmeyene, diline sahip çýkmayana Alevilikte iyi gözle bakýlmaz.
O kiþi iyi bir Alevi sayýlmaz.
Aleviliðin bu anlayýþýnýn özünü elbette kutsal Kitabýmýz oluþturur.
Belli ki Kutsal Kitabý okumuyorsun, bari o Kutsal Kitabýn hülasasý niteliðindeki Alevi özdeyiþleriyle amel et ki Alevilik iddiasýnda inandýrýcý olabilesin.
Alevilik öðretisinden iki ahlaki öðüt hatýrlatayým sana.
Üç organýna sahip olmayý salýk verir Alevilik öðretisi.
Onlardan biri de dildir.
Diline sahip ol der Alevi bilgeleri.
Dili güzel olmayanýn ahlaký da güzel olmaz çünkü.
Adamlýðý da o ölçüde tartýþýlýr.
Alevilik öðretisindeki diðer ahlaki önerme ise þudur: “Ýncinsen de incitme.”
Ýncinmediðin halde incitiyorsun sen.
Her Allah’ýn günü dilinle herkesi incitiyor ve yaralýyorsun.
Oysa gerçek Alevi ol kiþidir ki incindiði halde incitmez.
Sen incitmek için yaratýlmýþsýn sanki!
Dilin kerih...
Aðzýn laðým gibi...
Davranýþlarýn ise kaba ve nobran...
Sahi sen ne biçim Alevisin?
Ne tür bir adamsýn sen?
Senin adýný vermeyeceðim.
Kendini bilirsin.
Bu satýrlarý okuyanlar da kimi kastettiðimi bilir.
Kendini bilirsin dediðime bakma.
Gerçekte asýl kendini bilmiyorsun.
Çünkü kendini bilen edebi de adabý da bilir.
Kendini bilen sahiden diline sahip çýkar.
Diliyle bir baþka insaný incitmez.
Onun hukukuna tecavüz etmez.
Onun namusuna dil uzatmaz.
Onun þerefine laf etmez.
“Kendini bilen Rabbini bilir.”
Rab, terbiye edendir.
Rabbini bilen terbiyeyi de bilir.
Dilin nefret kusuyor.
Dilin düþmanlýk kusuyor.
Dilin ahlaksýzlýk ve edepsizlik kusuyor.
Kendini kusuyorsun aslýnda.
Kendi içindekini dýþa çýkýyorsun.
Ama çýkarma, çünkü o içindekilerin yaydýðý koku dayanýlmaz bir hal alýyor.
Kendinle birlikte çevreyi de kirletiyorsun.
Kendine saygýn yok, belli.
Kendinden görmediðine de fena halde saygýsýzsýn, o da belli.
Bari çevreye saygýn olsun.
Yaydýðýn o pis kokular dayanýlmaz/katlanýlmaz cinsten.
Baþkasý için kullandýðýn bütün sýfatlar kiþiliðini gösteriyor sadece.
Sen nesin biliyor musun?
Tam bir düþkünsün.
Alevilik öðretisine göre tam bir düþkün...
Seninle ne yol arkadaþlýðý yapýlýr, ne de senin çevrende durulur.
Çünkü kendine hayrý olmayanýn baþkasýna ne hayrý olur ki!
Baþkasýný sýrtýndan hançerleyerek bir yere gelen birinden sadakat ve dürüstlük beklenmez.
Yol yakýnken tövbe et.
Kýrdýðýn-döktüðün insanlardan özür dile.
Ve kendine yeni bir sayfa aç.
O dilinle ve davranýþýnla sen kendini de, kendinle beraber hareket edenleri de bitiriyorsun.
Düþkünsün.
Düþüyorsun.
Düþürüyorsun.
Seviyeyi.
Edebi.
Onuru.
Bu kelimelerin hiçbiri senin aðzýna yakýþmýyor.
Aðzýna almakla bu kelimeleri de düþürüyorsun.
Yol yakýnken tövbe et.
Kýrýp döktüklerinden özür dile.
Ve kendine yeni bir sayfa aç.
Anladýðýn dilden sana cevap verdiðimiz zaman bile piþman oluyoruz, bilesin.
Sapkýn bir yoldasýn.
Düþün ki kendine gelesin.
Bu halinle düþkünsün sen düþkün.
Düþün ve kendine gel.
Alevilik öðretisinin özüne dön ki adam gibi adam bilinesin...
