İnsanlar ölüyor ama insanlık yaşıyor... Paris’te saldırıların ardından evlerine çekilen insanların sokakta yaşayanlara kapılarını açtıkları haberini duyunca yazdım bu cümleyi.
İnsanlık yaşıyor ama yaralı biraz... Aksi olsa Suriyeli mültecilerin yaşadığı bir kamp ateşe verilmezdi... Terörün istediği şey tam olarak bu aslında...
Birbirlerini hiç tanımayan, yaşamlarına dair hiç bir fikirleri olmayan ama birbirlerinden nefret ederek yaşamaya başlayan milyarlarca insanla uyandık yeni güne...
***
Paris romantizmin başkenti olarak kabul edilir tüm dünyada...
Oysa Paris’in aslında din gerekçeli katliamların yaşandığı şehirlerden biri ve hatta birincisidir.
1572 yılında katolikler bir gecede binlerce protestanı kılıçtan geçirmişlerdi.
Aradan tam 433 yıl geçti...
Kasım 2015’te, birkez daha din kaynaklı bir katliamın tanığı oldu Paris...
Ajanslardan gelen fotoğraflara bakıyorum, İnsanlar şaşkın ve korkmuş bir haldeler...
Çok normal...
Fransa 2. Dünya Savaşı’ndan bu yana en kanlı terör saldırısını Haziran 1961’de yaşadı ve 28 vatandaşını kaybetti...
Bir gecede (şimdilik) 153 insanın öldürülmesi elbette şaşkınlığa ve korkuya yol açacaktır...
***
Eyfel Kulesi saldırının ardından ışıklarını söndürdü...
New York’un en simgesel yerlerinden biri olan Empire State binasının ışıkları Fransız bayrağı renklerine döndü...
Bunlar haber olan ama çok da önemli olmayan gelişmeler...
Asıl önemli olan önce Avrupa sonra dünya genelinde güvenlikçi politikaların yeniden insan haklarının önüne geçecek olması...
Schengen vize sistemi, göçmen politikası, yabancıların entegrasyonu çalışmaları gözden geçirilecek ve tahminen kurallar çok daha sıkı hale getirilecektir...
***
Dünyanın hemen her yerinde bu terör saldırısı lanetliyor, lanetlenmeli de...
Ama dert şu ki, bu terör saldırısını gerçekleştirenleri “kahraman” olarak gören insanlar da var...
Ve asıl korkutucu olan, bu saldırganları kahraman görenlerin ya da çocuklarının gelecekte benzer işleri yapma ihtimalleri var...
Masumları öldürmenin kahramanlık değil zavallı davranışıdır oysa...
Bir not daha, Paris’ten şu saate kadar binlerce fotoğraf geldi, daha tek bir ceset fotoğrafı görmedim...
Katliamın medya üzerine derslerini de yarın konuşalım....
