Fenerbahçe geçen hafta Erciyes deplasmanında Emenike’nin uzatmalardaki golü ile kazanmıştı. Yani 94’e kadar Sarı-Lacivertli ekip sıkıntılı anlar yaşamıştı.. Oysa çözüm maça Emenike ile başlamaktı. Yanal, Kayseri’de yapmadığını bu defa Kadıköy’de yaptı. Doğrusu da buydu. Form grafiği yükseklerde olan Emenike 14’te yine kafa golünü attı. Bu erken gol Fener’in özgüvenini daha da artırrdı ve rakibi karşısında bariz bir üstünlük kurdu.
Mçın ilk 45 dakikasında sahada Gaziantep diye bir takım yoktu.. Daha doğrusu Fenerbahçe o kadar baskılı oynadı ki rakip oyuncular nefes alacak zaman bile bulamadılar.. Kaleci Volkan ilk yarı boyunca kalesinde yattı desek doğru olur... Çünkü kendisini zorlayacak tek bir top bile gelmedi...
Fenerbahçe’nin bu iyi futbolunun altında yatan gerçek şuydu.. Başta Alper Potuk olmak üzere futbolcular iştahlıydı.. Maçı istediler, sahanın her yerinde baskı kurdular, Antep’i kendi yarı alanına hapsettiler..
İkinci yarıda Fenerbahçe’ye sanki nazar değdi.. Kuyt’ın direk dibindeki şutunu Ekrem’in çıkarması dışında pozisyonu yoktu.. Antep ise Fener kalesine gönderdiği ilk şutta Stiliç ile golü buldu. Bu golle birlikte Antep ekibine özgüven gelince orta sahada top yapmaya ve forvette çoğalmaya başladılar ve zaman zaman da etkili oldular.
F.Bahçe golü kalesinde gördüğünde ise sahada 10 kişiydi. Çünkü o sırada Bekir kenarda kramponlarını değiştiriyordu.
İlk yarıdaki Alper Potuk’u izlerken bir an geçen seneki Selçuk İnan’ı görür gibi oldum. Alper her maç üstüne koyuyor.. Böyle giderse çok daha büyük işlere imza atacak.
Emenike-Sow ikilisi etkili görüntü veriyor... Emenike çok çabuk bir oyuncu, bence Webo’dan daha etkili.. İyi olduğu sürece de F.Bahçe bu ikiliyle sahaya çıkmalı.. Cristian’ı da geçmiş maçlarına göre daha iyi gördüğümü belirtmek isterim..
Genç Salih’in ceza sahasındaki çalımı ve dış vuruşla Emenike’ye yaptığı asist ise alkışa değerdi..
