İşin şakaya gelmediğini fark eden Ersun Yanal ideale yakın kadro ile takımını sahaya çıkardı. Durum böyle olunca skor da farklı oldu. 35 dakika boyunca sahada futbol adına daha doğru hamleleri Manisaspor yapmasına rağmen, tecrübenin ve büyük takımın ne olması gerektiğini Trabzonsporlu futbolcular net olarak gösterdiler.
Waris'in ilk dakikalarda üç pozisyonu kullanamaması kendi adına talihsizlikti. Manisaspor hücum ederken iki kontratak Trabzonspor’un iki golü oldu. Soner’in attığı gol, vuruş olarak mükemmeldi. İyi uzun pas, Serdar'ın deparı, ortaya kesilen top ve Cardozo’nun gol vuruşu. Buradaki güzellik de futbolcu dayanışması idi. Birbirlerini kıskanmayan insanların bir arada olduğu takımların başarılı olmamaları mümkün değildir. Kısaca; çok sıkmadan hatta daha çok baskı yemesine rağmen Trabzonspor tecrübesiyle ilk yarıyı 2-0 önde kapadı. Dakika 54, durum 6-0 oldu. Goller geldikçe Trabzonspor morallendi, Manisaspor ise şaşırdı. Toparlanamadan skor bir anda arttı. Moral bozulunca oyun disiplini koptu. Oyun disiplini kopunca skor bu hale geldi. Bence tam derslik maçtı.
Trabzonspor için... 1-) Büyük takımsan rakibinle alay eder gibi yedek kadro ile çıkmayacaksın. 2-) Maçın adı ne olursa olsun maçların skoru tarihe geçiyor. 3-) Rakibin adı ne olursa olsun alınan galibiyetler bir sonraki rakibin gözünü korkuttuğu gibi, senin futbolcunu da morallendiriyor.
Beni en çok memnun eden, en büyük güzellik, sahadaki Trabzonsporlu futbolcuların birbirlerine olan saygı, sevgi ve anlayışları idi.
