En eski dostun hikayesi

Bu hafta vizyona giren Alfa Kurt-Alpha filmini seyrettikten sonra köpeðim, dostum, oðlum Kurt’a koþup sarýldým. O da biraz þaþýrdý ama beni bir aþaðýdan yukarý yalamayý ihmal etmedi. Ýþte bu filmin böyle bir etkisi oldu bizim evde...

Sinema hayatýmýn ayrýlmaz bir parçasý ve hayvanlar da öyle. Durum böyle olunca vahþi bir kurt ile insanýn dostluðunu anlatan bir film geldiðinde o filmi yazmamak olmazdý.  Hele bir de son dönemde hayvanlara eziyet eden insan bile diyemeyeceðim yaratýklarýn haberlerini o kadar okur olduk ki daha bir hýrsla geçtim bilgisayarýn karþýsýna. Köpek dediðiniz þey sizi bir kere sahiplenirse ölünceye kadar size baðlýdýr. Onun evreni sizsinizdir. Böyle bir sevgi duyan hayvaný gözlerinin içine baka baka katletmek, arabayla ezmek, zehirlemek herhalde sadece insana özgü bir canavarlýktýr. Ýþin bu çirkinliðini bir tarafa býrakýp oðlum Kurt’un bana bakýþlarý altýnda bu dostluðun kuruluþunun 20.000 yýl öncesinde geçen ilk hikayesine odaklanan filmi yazalým. Taþ devrinde büyük ihtimalle Avrupa’da bir kabile mevsimlik ava çýkacaktýr. Genç oðlanlar yaþlarý geldiðinde bu ava katýlýp kendilerini kanýtlamak ve erkekliðe ilk adýmlarýný atmak zorundadýrlar. Bu mecburiyet kabile þefinin oðlu olan Keda için daha da önem arzeder. Babasý oðlunun kendini kanýtlamasý için yanýp tutuþmaktadýr. Ama Keda kabilenin diðer üyelerinden farklýdýr. O daha çok hayvanlarý seven, otlara bitkilere meraklý genç bir erkektir. Yine de ava giderler. Av esnasýnda Keda bir bizonun altýnda kalýr ve daha sonra da bir uçurumdan düþer. Babasý oðlunun ölümünden büyük acý duyar. Av biter ve kabilenin bütün erkekleri yurtlarýna geri dönerler. Halbuki Keda uçurumun biraz aþaðýsýnda bir yarýðýn üstüne düþmüþ ve yaralanmýþtýr. Hayata tutunan Keda binbir zorlukla uçurumdan týrmanýr ve evine dönmek için zor bir yolculuða çýkar. Yürürken etrafýný kurtlar sarar. Koþarak bir aðaca týrmanýr ama o sýrada kurt sürüsünün alfasý onu paçasýndan yakalar. Keda aðaçtan düþmek üzereyken elindeki býçakla bu vahþi kurdu yaralar. Kurt bir iki adým attýktan sonra yere düþer. Diðer kurtlar ise baþka bir av aramak için yollarýna devam ederler. Keda sabah olunca aðaçtan atlar ama kurdun ölmediðini görür ve ona yardým eder. Keda hareket edemeyen hayvana biraz su verir. Köpeðin adýný da Alfa koyar. Alfa ilk baþlarda Keda’nýn yaklaþmasýna izin vermese de daha sonra lokmasýný kendisiyle paylaþan bu insanoðluna sevgi besler. Artýk kýþ gelmiþtir ve av için geçtikleri yollarý kar kaplamýþtýr. Ýkili birbirlerine yardým ederler. Bu yolculuk insan ile köpek arasýndaki bitmeyecek kadim dostluðun baþlangýcýdýr. Bu filmleri iyi veya kötü diye ayýramam. Tabii ki teknik olarak birbirinden daha iyi olma durumlarý var. Ama bir köpeðin duyduðu sevgi ve baðlýlýðýn deðerini bildiðimden hikayeye eksik veya kötü demek içimden gelmez. Filmi seyrettikten sonra oðluma sýký sýký sarýldým. Sadece bu sevgiyi hissettirmeleri bile bize yaptýklarý büyük bir iyiliktir. Hadi bu sevgiyi filmle bile olsa paylaþalým... 

FÝLMÝN KÜNYESÝ

Filmin orijinal adý: Alpha

Yönetmen: Albert Hughes

Senarist: Daniele Sebastian Wiedenhaupt

Oynayanlar: Kodi Smit McPhee, Johannes Haukur Johannesson, Natassia Malthe, Leonor Varela

Yapým: 2018, ABD, 96 Dak.

VÝZYONDAKÝLER