En uzun filmin “kýsa fragman”ýnýn izledim! 72 dakikacýk sadece! Siz de izlemek isterseniz elinizi çabuk tutun... http://vimeo.com/88864793 adresinde sadece 20 Temmuz’a kadar eriþilir olacak. Fragmaný bile 72 dakika süren “Ambiance” adlý filmi duymuþsunuzdur: Ýsveçli sanatçý Anders Weberg, 2020 yýlýnda dünyanýn dört bir yanýnda eþzamanlý olarak gösterime sunmayý ve ardýndan “yok etmeyi” tasarladýðý 720 dakikalýk bir film yapýyor. Weberg video, ses, yeni medya ve enstalasyon çalýþmalarý yapan bir sanatçý. Yaptýðý iþlerin bir kýsmýný vimeo hesabýndan izlemek mümkün. Ama 300’e yakýn film yapmýþ ömrü boyunca. “Ambiance”ýn son filmi olacaðýný ilan etti.
Yanlýþ okumadýnýz süresi 720 dakika, yani 30 günlük bir film! Ve aralýksýz gösterilmesi hedefleniyor. Websitesi de www.thelongestfilm.com...
Bu korkutucu süre yetmezmiþ gibi “Ambiance” bir de deneysel! Belgesel olsa malzemeyi tedarik etmek de postprodüksiyonu da kolay olurdu. Ýtiraf edelim, izlemesi de! Ama kafasýna 720 dakikalýk film yapmayý koyan bir sanatçý, Guiness rekorlar kitabýna girmenin ötesinde bir yeri hedefliyordur! Weberg, her bir planýný tek tek iþliyor! Yeldeðirmenlerini dakikalarca (belki bitmiþ filmin içinde bu süre saatlerce olacaktýr) çarpýcý biçimde görüntülemesinin çaðrýþtýrdýðý üzre çaðdaþ Don Kiþot! Belki hem Cervantes hem Don Kiþot!
Weberg, Cervantes misali çýðýr açabilir bu eþi benzeri görülmemiþ çalýþmayla. Öte yandan yer yer büyüleyici olmakla birlikte “Ambiance”ýn fragmanýnda deneysel sinemada 50’li yýllardan bu yana estetik yönden hiç yapýlmamýþ bir þey yaptýðý söylenemez. Rüya görür gibi, uyku mahmurluðu içinde gördüðümüz rüyayý hatýrlamaya ve tabir etmeye çalýþýr gibi izliyoruz fragmaný. Tabii “Ambiance”nin deneysel sinemanýn geçmiþteki örneklerinin üstüne çýkabilecek ve soyut sinemanýn yetkin bir örneðini verebilecek teknik ve teknolojik avantajý var. Bugün gerçeküstücü imgeler yaratmak geçmiþtekine oranla çok daha kolay ve cazip, ama yaratýcýlýkta araçlarýn etkisini abartmamak gerek.
Renkli, monokrom ve siyah beyaz imgelerin üst üste bindirildiði, özel efektlerin ustaca kullanýldýðý ipnotize edici bir seyirlik vaat ediyor. Ama fragmanlar zaten bunu yapmaz mý? Weberg’in çalýþmasýnda özellikle ilginç bulduðum, soyut görüntülerden ziyade bir figürün, bir yüzeyin baþka figürlerin ve yüzeylerin ekraný haline geldiði, bir görüntünün bir bedenin üzerine projeksiyonunun yapýldýðý, imgelerin adeta birbirlerini yansýtan aynalara dönüþtüðü anlar. Marsen Jules imzalý müziði de ipnotize edici etkisini destekliyor.
Önemli olan “Ambiance”nin yok edilmesi planýnýn ne ifade edeceði. Aralýksýz ve gerçek zamanlý gösterimi ve / veya yayýný mümkün olmakla birlikte hiç kimsenin, Weberg’in bile bu gösterimi / yayýný izlemesinin mümkün olmayacaðý gerçeði ne anlama geliyor emin deðilim. “Ambiance”ye ayrýca bir deðer yükler mi?
Þirketinin adý Recyled Images Lab olan Weberg’in yapýtlarýnda genel olarak çaðdaþ insan ve tüketim toplumu kimliðindeki yamanmaz defolar olduðu düþünülürse “Ambiance”yi yok etme aþamasýna birçok anlam yüklenebilir. Weberg hoþ bir söz oyunu yaparak Stian [con]temporary Art Gallery’yi kurdu. Çaðdaþ anlamýna gelen contemporary, con öneki kaldýrýldýðýnda geçici anlamýna gelir.
Ýsveç’in Güneyinde Kölleröd adlý bir köyde kendi deyiþiyle “off line” ikamet eden Weberg, dünyanýn önde gelen pek çok sanat etkinliðine katýldýktan sonra en uzun film etkinliðiyle kendi efsanesini yaratmayý baþaracak, önümüzdeki altý yýlý saðsalim ve çalýþarak tamamlayabilirse! Bu da film kadar uzun vadeli bir hedef, ne de olsa.
