Son senelerde beni “Yeni Türkiye” kadar heyecanlandýran bir ifade, bir slogan olmadý.
Kimse slogan kelimesine takýlmasýn, slogan önemli bir içeriði çok kýsa bir yolla geniþ kitlelere ulaþtýrmak demek.
“Yeni Türkiye” sloganý da bu açýdan çok önemli.
Ancak, “Yeni Türkiye” sloganýný iyi tanýmlamak için önce “Eski Türkiye’nin” ne olduðunu da iyi görmemiz, iyi tanýmlamamýz þart.
Eski Türkiye’yi iyi tanýmlamadan yeni Türkiye tartýþmalarý anlamsýz.
Benim benimsediðim, tercih ettiðim yöntem de bu tartýþmalarý kurumlar, bu kurumlarýn anayasal, yasal temelleri üzerinden yürütmek.
Bugünkü yazýmda “Yeni Türkiye” tartýþmalarýna girmeyeceðim ama benim görüþüm yeni Türkiye’nin ancak eski Türkiye kurumlarýnýn anti teziyle kurulabileceði.
Peki eski Türkiye dendiðinde ne anlaþýlýyor, daha doðrusu, belki de, ben ne anlýyorum?
Eski Türkiye’yi aþaðýdaki baþlýklar altýnda özetleyeceðim, bu tercih benim yaklaþýmýmdýr, tartýþýlýr, listem tüm konularý kapsayamaz ama belirli öncelikleri de içermektedir:
1- 1982 Kenan Evren anayasasýnýn tümü; ancak tümü derken bazý baþlýklara, maddelere de öncelik vermemek mümkün deðil.
2- Anayasada ifadesini bulan resmi ideoloji; açýk söylemek gerekir ise “Atatürk ilkeleri” kavramýnýn anayasal bir temele sahip oluþu (dibace ve baþka maddeler).
3- Milli Güvenlik Kurulu (Madde 118)ve ayný maddede ifadesini bulan Milli Güvenlik Siyaset Belgesi (Kýrmýzý Kitap).
4- Genelkurmay Baþkanýnýn Milli Savunma Bakanýna baðlý olmamasý (Baþbakana bile baðlý deðil Anayasanýn 117. Maddesinde, sadece sorumlu!!!).
5- Disiplin suçlarý dýþýnda yetkili askeri yargý (156. ve 157. Maddeler).
6- YÖK, Anayasanýn 130, 131 ve 132. Maddeleri; YÖK eski Türkiye kavramýnýn MGK ile birlikte en simgesel kurumu herhalde.
7- Vatandaþlýk hukuku (Türk devletine vatandaþlýk baðý ile baðlý olan herkes türktür, Anayasa Madde 66).
8- Yerel yönetimlerin elini kolunu mali açýdan baðlayan, merkeze baðlý kýlan Anayasa 7. Madde.
9- Atatürk milliyetçiliði kavramý; vatandaþa milliyetçilik, üstelik bir tip milliyetçilik dayatmasý.
10- Diyanet Ýþleri Baþkanlýðý (DÝB), Anayasa Madde 136. DÝB’in varlýðýna bir itirazým olmayabilir ama merkezi bütçeden finansman biçimi MUTLAKA deðiþmeli.
11- DÝB meselesine baðlý olarak Siyasi Partiler Kanunun 89. Maddesinin hala orada olmasý hukuk ve siyasi sistemin çok büyük bir ayýbýdýr, utancýdýr.
11-Ýnanýlmaz bir saçmalýkla formüle edilmiþ 24. Madde. Din ve ahlak eðitiminin neden illaki de devlet gözetiminde yapýlmasý gerektiðini anlamak mümkün deðildir, bu iþleri yapanlar hukukun temel ilkelerini ihlal ederler ise yargý oradadýr.
Yukarýdaki on bir madde bendenizin temel, anayasal eski Türkiye saptamasýnýn kilometre taþlarýdýr.
Anayasa dýþýnda da;
12- Siyasi Partiler Kanunu
13- Yüzde on seçim barajý.
14- Milli eðitim ritüelleri
Burada durabiliriz belki ama yerim uygun olsa bu listeyi çok ama çok uzatmak mümkün.
Bu konular ele alýnmadan, tümüyle deðiþmeden eski Türkiye’den kurtulmak mümkün deðil.
