Ülke ‘yeni’ kavramý etrafýnda dönüp duruyor. Her gün yeni þeyler konuþuluyor. Kimisi itiraz ediyor, kimisi kendince bir þeyler ekliyor, her bir mahalle kendi açýsýndan bakýp da meseleyi kendince yorumluyor. Buradan baktýðýmýzda muhabbet ‘eski köye yeni adet’ getirenlerle ‘yeni köyü eski adetlerle’ konuþulanlar arasýnda geçiyor. Yani ülke kutuplaþmýþsa eðer, farklý iki kutup arasýnda bir çatýþma sürgit devam ediyor. Arada kalan ise ‘yeni’. Peki yeni ne?
Yeni deyince, benim aklýma ilkin ‘Asr-ý Saadet’ geliyor. Hira maðarasýnda Allah’a sýðýnan Peygamber’e gelen ilk vahiyle birlikte ‘okuma’ dönemi baþlýyor. Zaman cahiliye zamanlarý. Ve birden herþey deðiþiyor. Çoktan seçmeli ilahlar, kýzlarý diri diri gömmeler, fenalýk ve azgýnlýklardan yeme-içmeye, kadýn-erkek iliþkilerine, ekonomiden kültüre ve yaþama biçimlerine kadar cahiliyenin bütün adetleri deðiþiyor. Kurallar, kanunlar deðiþiyor. Kademeli ve bilinçli bir sýra ile... Mukavemet olmuyor mu, oluyor. En þiddetli tarafýndan hem de. Sonra, benim aklýma Anadolu’ya gelen konar-göçerlerin artýk kalýcý birer yurt edinmesi geliyor. ‘Daha deniz daha ýrmak’ deyip gelenlerin nasýl da ‘yeni’ bir hale büründükleri. Buna mukavemet olmuyor mu, oluyor. Kaç kez hem de... Bu iki örnekte sadece ‘kýlýç-savaþ’ ile mi mücadele var. Mekke döneminin hiçbir yerinde bir ‘savaþ’ yok. Efendimiz (sav) kendisine iletilenleri, müthiþ bir ‘iletiþim’ kabiliyeti ile iletiyor insanlara örneðin. Anadolu’ya gelen Türkler’in nasýl sevildiðini ve ‘medeniyet’i nasýl gönüllere yaydýðýný zannediyoruz. Ýletiþim diyemedikten sonra tarihi anladýðýmýz ve okuduðumuz söylenemez. Bunlarý neden yazýyorum. Zira ciddi ciddi düþünüyorum. Yeni derken gerçekten de anlamýyor muyuz? Neden yeni örneðin. Eskiden memnun deðiliz galiba. Deðil mi? Köhnemiþ bir siyaset, artýk iþlevini, benliðini yitirmiþ dýþ politika, sallantýda bir ekonomi, kronikleþmiþ iç güvenlik sorunlarý, özgürlük, hak, adalet, emniyet, istihbarat, kuyruklu saðlýk vs. Bunun için ‘yeni’ herhalde. Ama geçen haftaki yazýmýzda da söylediðimiz gibi, çok ciddi bir algýlama sorunu var. Herkesin dilinde, ama þimdiden eskitmeye baþladýk bile konuyu. Futbol ve siyaset gibi herkesin çok bilmiþlik yaptýðý bir konu haline gelmeye baþladý bile. Çoktan herkesin bir ‘yeni’si olmaya baþladý... Benim yenim seninkini döver. Eðer yeni meselesini sen ‘iletiþim’ kurallarý çerçevesinde anlatmazsan, tek bir konsept halinde sunmazsan olacaðý bundan baþka bir þey deðil. Yoksa Kýlýçdaroðlu ve mahdumlarý, þovmen paralelciler ile bir takým medyasal argümanlar, ‘eskici geldi haným’ deyip, yeniyi götürmeye çalýþýrlar. Yeni doðan bir çocuðu neden cami avlusuna býrakalým ki. Buna hakkýmýz yok.
Bakýn, yeni meselesini anlatacak olan bir hükümet programý deðil, olamaz. Vizyon belgesi de deðil yeni meselesini izah edecek olan... Bu bir PR iþi. Ýletiþim, anlatma iþi. Düþünelim, yeni kavramýna kim sahip çýkacak. Hedef kim. Terazinin hangi tarafý. Bir orta sermaye grubu Türkiye’de yükseldi. Burjuvazi. Bununla eþ zamanlý ve eþgüdümlü büyümeyen ‘entellektüel’ sermaye mi sahip çýkacak.
Haber galerilerinde 10 haberden 3’ü siyaset, 3’ü üçüncü sayfa, gerisi magazin içeren medya mý? Hangi dil ile anlatacaðýz. Yeni ne diye sorsanýz, herbirimiz baþka bir ‘yeni’yi anlatan gazeteci ve de yazarlarla mý? Yahu, oyalanýyoruz. Halen ciddi bir adam eksikliði yaþýyoruz. Kendi sesiyle konuþamayanlar çok fazla deðil mi? Slogan devrinin bittiðini gören yok, aslolanýn ‘anlatýlabilmiþ içerik’ sorunu olduðunu gören var mý? Eðer bir kutuplaþmadan bahsedecek olursak kutbun iki tarafý da ‘yeni’den hiçbir þey anlamýyor. Yeninin bir hayal deðil, ‘planlanmýþ bir olmasý gereken’ olduðunu bilen yok. Eðer bu eski ile yeni arasýnda bir savaþ ise duyurmakta fayda var, savaþ artýk silah, füze, topla filan deðil, en çok iletiþimle yapýlan bir þeydir. Yeni bir dönemin baþladýðýnýn farkýndayýz, bu dönemi anlatacak olan yine ve sadece reis-i cumhurumuz, yeni baþbakanýmýz ve birkaç iyi adam olmamalý. Marka yaratýcýsý herþeyi yapacak deðil ya! Nereye kadar? Neden herkes üstüne düþeni yapmasýn ki? Neyse, haftaya neler yeni olmalý, galiba onu konuþacaðýz.
