Açýk, net ve kesin gerçek... F.Bahçe ilk yarýyý 3-0 geride kapatmalýydý. Hatta kapatacaktý. Olasý gollerin ikisini Harun, birini Mehmet Topal önledi.
Devre sonuna kadar, kendi rakip ceza alanýnda ne yaptý derseniz; hiç sormayýn. Çünkü neredeyse hiçbir þey yapamadý. Bir tek, Eljif Elmas’ýn ara pasýyla baþlayan ve Ýsla’nýn ortasýyla devam eden güzel bir ataðý var. O kadar!... Bunun dýþýnda; ilaç niyetine, deva niyetine, Allah rýzasý için olsun, pozisyonu yoktu.
Top kayýplarý, bir amatör takýmda bile rastlanmayacak kadar çoktu. Bunlar daha topu tutmasýný bilmiyor.
***
Benim anlamadýðým þey þu... Medyanýn, hakemlerin, federasyonun, yayýn kuruluþunun, kýsacasý futbola dair ne kadar kiþi ve kurum varsa herkesin arka çýktýðý F.Bahçe; ligin en baþýndan beri alt sýralardan kurtulamýyor. Ama zamanýnda iki sýra altýnda yer alan Çaykur Rize gibi bir takým; puan cetvelinde 6’ýncý sýraya yükseliyor da, bunlar nasýl oluyor hala yerinde sayýyor?
“Anlaþýlýr gibi deðil” demeyin, bal gibi anlaþýlýyor. Þutun yok, pozisyonun yok, ataðýn yok, dermanýn yoksa; gökten 3 elma düþmesi gibi bir masal mucizesi beklersin ancak...
***
F.Bahçe, paçayý kurtarmak içir mucize beklemenin akýl dýþý olduðunu çabuk anlamýþ olmalý ki; ikinci yarýya hýzlý ve etkili baþladý. Tam gol de geliyor derken; Valbuena, kaleciye takýldý. Ama bu canlanýþ, meðer bir göz yanýlmasýymýþ... Alanya hemen arkasýndan, bela gibi F.Bahçe’nin baþýna çöktü.
Djalma Campos, N’Sakala, Papis Cisse ve Ozan Tufan’ýn sürüklediði evsahibi takým; Baiano ve Welinton’un da katkýlarýyla görsel bir þölen sundu. Fenerbahçe Ýstanbul’a aðýr bir hezimetle dönmediyse, haline ve kaleci Harun Tekin’e þükretsin.
