Fenerbahçe’nin oyun sistemi iki ileri bir geri, týpký Mehter Takýmý gibi... Üstüne üstlük hiçbir Fenerbahçeli futbolcu ne yaptýðýný, ne yapacaðýný bilmeden oynuyor. Varsa yoksa Lens’in üstün performansý ve kenardan sert kesme toplarla geliþtireceði gol pozisyonlarý beklentisinde.
Fernandao oynadýðý süre içerisinde Osmanlýspor defansýnýn arasýnda yalnýzlýða mahkum mücadele etti. Böyle olunca da gol þansý hayali beklentilere kaldý.
Fenerbahçe aðýr aksak oynuyor. Orta saha oyuncularý zaman zaman top kayýplarýnda kaldý. Benim anladýðým futbolda orta saha oyuncularý hücumcular ile verkaça girerler, pozisyonlar bulur ve gol atarlar. Ama ben Fenerbahçe’de bir gün böyle bir görüntü görsem Allah rýzasý için diþimi kýracaðým.
Ayrýca rakip kaleye gol vuruþlarýna bakýyorum da hiç vurmasalar daha iyi olur. Örneðin bir pozisyonda Ozan’ýn þutu gibi. Gol olacak pozisyon olarak garibanlýðý yaþayan Fenerbahçe, “Nereye koþtuðunun farkýnda mý acaba?” diyorum.
Ýkinci yarý ilk önce Lens, sonrasýnda Fernandao’nun kale dibinden kaçýrdýklarý golleri ve kaleci Karcemarskas’ýn kurtardýklarýný gördüm. Bu kadar kolay olacak pozisyonlarý gole çeviremezseniz, maçý da zora sokarsýnýz. Aynen Osmanlýspor karþýsýndaki Fenerbahçe gibi.
Allah’tan Lens bir daha Mehmet Topal ile topu birleþtirdi. Ve Mehmet Topal’ýn golüyle Fenerbahçe öne geçti. Böylece zor giden maçta Fenerbahçe adýna 3 puaný kaydeden oldu. Osmanlýspor’un bir þutu direkten döndü. Gol olacak bir kaç þutunda da Fenerbahçe kalecisi Fabiano gole izin vermedi. Sonrasýnda Mehmet Topal’ýn maçýn bitim dakikalarýnda atmýþ olduðu golle, Fenerbahçe kendi evinde, zor da olsa kazanan oldu. Fenerbahçe, dün akþam maçý kurtardý ama ilerisi için hiç de iyi þeyler söylemek mümkün deðil.