Fenerbahçe, zorlu deplasman gibi gördüğü Antep karşısında, zoru kolaya çevirdi. Hem de öyle bir kolaya çevirdi ki; rakibini kendi sahasında farklı skorla mağlup eden oldu. Tabela bile gözyaşı döktü. Son haftalarda başarılı futbolunu sergileyen Antep karşısındaki Fenerbahçe, baskılı bir futbol sergileyerek, kazanma adına, olağanüstü pozisyonlar üreten oldu.
Emenike’nin, Kuyt’ın pasını iyi değerlendirmesiyle Fenerbahçe öne geçti. İlk yarı itibariyle Mustafa ve Muhammed’in gol denemeleri vardı ama; Fenerbahçe oyundan hiç kopmadan, maça asılan gözüktü. Ardından da özellikle ikinci yarı, golleri rakip kaleye gönderen oldu. Bu gollerin sahipleri; 1’den başlayacak olursak, Emenike, 2 tane Sow, 1 Kuyt ve penaltıdan Emre...
Tabela maçı diye düşünürken, böylesine skora yaklaşan Fenerbahçe’yi alkışlamayalım, kutlamayalım da ne yapalım? Mehmet Topal’ın, savunmanın göbeğinde tezgah kurarak oynamasından hoşnut değildim. Hücuma katılmasını hep bekledim. Gördüm ki son maçlarda önde basan yapıda. Bir bireysel hata yapmasına rağmen, futbol yapısına ve düşüncesine alkış tutuyorum. Selçuk için de aynı şeyi söylüyorum. Oyunu önde görmeye çalışan Fenerbahçe böylesine özellikli futbolculara sahip olduğu zaman da kazanması kolay oluyor.
Caner’i ayrıca kutlarım. İnanılmaz asistler yaptı. Sow’un attığı gollerde Caner’in de büyük payı vardı. Antep’in birkaç tane pozisyonunda kaleci Mert’in kurtarışlarını da asla gözardı etmem.
Kısacası Fenerbahçe, böylesine farklı deplasman galibiyetiyle, farklı güzellikler sergileyen oldu. Böylesine bir skorda maçın hakemi tartışmaya asla açık değildir. Ama Antep takımı da kendi evinde, kendi seyircisinin önünde Fenerbahçe karşısında bu kadar açık futbol oynadıysa, yenilgiye razı, ama skora razı olmamalıydı.
