Fenerbahçe, Beþiktaþ derbisinin galibi olarak Akhisar deplasmanýna çýktý. Her Fenerbahçeli sahada arzulu ve istekli bir takýmý beklerken, ne yazik ki buna cevap verebilecek herhangi bir oyun anlayýþýna sahip deðildi. Fenerbahçe hemen oyunun baþýnda baskýlý oynar gibi gözükmesine raðmen her ne hikmetse gol pozisyonu üretimi için hücumda çoðalamadý. Akhisar ise saðlý sollu kanat ortalarýyla gol beklentilerine girdi.
Fenerbahçe orta sahada hücuma destek vermezken nasýl gol üretiminde bekleneni verecekti? Ýlk yarýda her iki takým da rakip kalecileri zorlayacak herhangi bir görüntü sergileyemedi. Ýkinci yarý ise Akhisar takým halinde Fenerbahçe’nin üzerine gelirken, Kanarya takým olarak hala oyunun nasýl bir þekilde noktalanacaðýnýn farkýnda deðildi. Bir Mehmet Topal’a bakýyorum, enlemesine oyun isteði içinde. Bir de geriye oynama isteði devam ettiði süre Fenerbahçe asla hücum aðýrlýklý görüntü veremez. Sanki mübarek takýmýn el freni gibi. Zaman zaman Ozan da ayný futbol anlayýþý içine girince Fenerbahçe beklenen hücum üstünlüðünü asla saðlayamazdý. F.Bahçe takým olarak o kadar vurdum duymazdý ki, kimin ne yaptýðý belirsizdi. Akhisar, Fener savunmasýnýn arasýna atýlan bir topu Onur’la gole çevirerek öne geçti.
Fener hala takým olarak kaybettiðinin farkýnda deðildi. Sanki jübile maçýna çýkmýþcasýna umursamaz görüntüler sergilediler. Akhisar ikinci gole yaklaþýrken, Serginho mutlak gol pozisyonu buldu. Kameni ile karþý karþýya kalmasýna raðmen golü kaçýran oldu. Kameni’nin kurtarýþýný da asla es geçmem. Asýl es geçtiðim ise Aykut’un Fenerbahçe’si bu deðil. Fenerbahçe de asla bu deðil.
