Darbe giriþiminin yaþandýðý ilk bir kaç gün, PKK’nýn durup ne olduðunu izlediði gözlemlendi. Bu, sanki olup bitenlerden PKK’nýn da öyle ya da böyle etkileneceðine yönelik bir karine idi.
Darbe sonrasý ortaya saçýlan gerçekler, aslýnda PKK’nýn yakýn tarihteki her kalkýþmasýnda güvenlik güçleri ile ilgili gri bir alan bulunduðunu gösteriyor. Diðer bir ifadeyle bir yanda canýný ortaya koyup PKK ile mücadele veren, þehit düþen asker ve polisler varken, bir yanda da “biri varsa öteki var” diyen güvenlik amirleri varmýþ gibi gözüküyor. PKK eylemlerinin terörle mücadeleyi ne denli meþru kýldýðýna þüphe yok. Kimsenin günahýný almayalým ama, bazý güvenlik birimleri adeta PKK’nýn silahlanmasýna, terör yapma kapasitesini artýrmasýna da göz yummuþ.
Sonuçta, tüm siyasi düþüncelerin bir biçimde PKK tarafýndan rehin alýndýðý bir dizgi oluþmuþ. Dizgi þu: bazý güvenlik güçleri ve bazý idari yetkililer Kürt halkýna baský yapýyor, PKK baskýlardan kurtulmak için eylem yaptýðýný savunuyor; PKK eylem yaptýkça askeri önlemler artýyor, güvenlik faaliyetleri arttýkça PKK terör gerekçelerini topluyor ve bu böyle sürüp gidiyor. Ne PKK bitiyor, ne güvenlikçi politikalar. Sadece sivil siyasete yer kalmýyor.
Biri varsa diðeri var
PKK’nýn kendisine katýlýmcý bulmasýný, yurt dýþýnda “maðdur halkýn özgürlük savaþçýsý” olarak kendisini pazarlamasýný kolaylaþtýran, ortadaki sorunlara sivil siyasetin deðil “baþkalarýnýn” müdahil olmasý.
Bugün o baþkalarýnýn FETÖ’cü olduklarý ortaya çýkýyor. Bir yandan bölgeyi tahrik etmiþler, bir yandan PKK’ya göz yummuþlar öte yandan da merkezi hükümetin bölgedeki varlýðýný ikame etmeye uðraþmýþlar.
Bu minvalde, hükümetin siyasal, toplumsal ve ekonomik önlemlerinin, daha bölgeye ulaþmadan akamete uðramasý saðlanmýþ. Sonuç itibarýyla FETÖ, Kürt sorununu PKK sorunu haline getirmede epeyce yol almýþ; PKK da varlýðýný FETÖ’ye borçlu hale gelmiþ. Hal böyle olunca da sorunlar, geçmiþten günümüze birike birike tamamen bir güvenlik sorunu haline gelmiþ.
Konu güvenlik sorunu haline gelince, önlemlerin güvenlik güçlerince alýnmasý kaçýnýlmaz olur; sivil siyaset güvenlik birimlerinin aktardýðý bilgiler çerçevesinde politika uygular ve dolayýsýyla dar bir çerçeve içine sýkýþýr.
Biri yoksa, öteki de olmayabilir
Bugün, bu gerçeklik üzerindeki gri bulutlar daðýlýyor. “Biri varsa, diðeri meþru” türünden sürüp giden bu sarmalýn bir ayaðý son derece kararlý biçimde tasfiye ediliyor. Dolayýsýyla PKK’nýn varlýk nedenini ortadan kaldýracak adýmlar, belki de ilk kez atýlabiliyor.
PKK’nýn sadece devletle mücadele etmediði, özgürleþtireceðini iddia ettiði halklara da büyük zararlar verdiði bundan sonra daha fazla aleniyet kazanacak. Eðer, söz konusu gerçekliði pekiþtirecek adýmlar hýzla atýlabilirse, hükümet siyasetin doðal seyri içinde Kürtlerin sorunlarýnýn muhatabý olacak ve sorunlarýn çözümü baþta parlamento olmak üzere sivil alanlara taþýnabilecek.
PKK’nýn darbe giriþimi sýrasýnda durup sonra sanki yer yerinden oynamamýþ gibi eylemlerine, hem de þiddetini artýrarak devam etmesinin nedeni bu telaþ olmalý. Toplumda inanç, etnik köken, yaþam biçimi ya da baþka özellikler nedeniyle açýk ve baskýcý yöntemlerle ayýrýmcýlýk yapan sivil olan-olmayan idareciler yargýya teslim ediliyorsa, PKK’nýn gerekçe bulmasý zor olacak.
Bu durumu PKK’nýn idrak etmesi zor; onlar eylemlerini sürdürecek. Ancak PKK’nýn arkasýnda duranlarýn, destekleyenlerin bundan böyle elleri zayýflayacak. Bunu da, toplumsal sorunlara siyasi iktidarýn doðrudan sahip çýkmasý ve sivil çözümler üretmesi saðlayacak.
