Aydýn Bulut, izleyiciyi Beþiktaþ semti ve kulübü fonunda kurduðu, adalet ve aþk uðruna bir mücadele verilen oyuna davet ediyor.
Bülent Ortaçgil’in Benimle Oynar mýsýn? adlý þarkýsýný ezbere bilmeyen, severek söylemeyen yoktur herhalde. Aydýn Bulut’un Beþiktaþ’ý semt ve kulüp olarak arka plana yerleþtirdiði yeni filmi þarkýyý ve adýný ödünç alýp bir oyun kuruyor. Bu oyun seksenli yýllardan bu yana sinemadan çok televizyona kayan bir drama geleneðinin devamýný oluþturuyor. Anlattýðý öykü günümüz gerçekliðine fonda deðinmekle birlikte Yeþilçam nostaljisiyle harmanlanmýþ ve bir televizyon dizisi estetiðiyle gerçekleþtirilmiþ... Ortaçgil’e dönecek olursak Susulsam kusur olsam/ Aðýzdaki küfür olsam/ Doðuþtan esir olsam/ Yine de oynar mýsýn benimle? diye soruyor...
Oynarým diyenler, Beþiktaþ Jimnastik Kulübü’nün (BJK) kurulduðu semtin sakinleri ve kulübün futbol takýmýnýn taraftarlarý... Onlarýn kulüpte yönetici olup Beþiktaþ’ýn dokusunu bozan bir rantçýlýðýnlýðý peþine düþenlerle yaptýðý maç da filmin konusu. Son yýllarýn moda taraftar filmlerinden daha sinematik bir yaklaþýmý var...
BJK’nin siyasi tavýr almasýyla ünlü taraftar grubu Çarþý’ya dair bir film olduðu söylentileri dolaþýyor Benimle Oynar mýsýn? filmi etrafýnda. Gerçekten de filmin bir iki sahnesinde Çarþý’nýn toplumsal eylemlerinden kesitler yer alýyor. Ancak senaryosu çok daha erken bir tarihte yazýlan ve çekimleri de Çarþý’nýn etkin olduðu Gezi Parký protestolarýndan önce tamamlanan Benimle Oynar mýsýn? esasýnda fiziki mekan olarak Beþiktaþ çarþýsýnda çalýþýp orada yaþayanlara odaklý bir film. Daha kadim bir Beþiktaþlýlýk temelinde yükseliyor. Gerçekliði de bulunan ama Yeþilçam filmlerinde romantize edilen Ýstanbul mahalle hayatýna ve ahlak anlayýþýna göre kotarýlmýþ bir kiþisel adalet mücadelesini merkeze alýyor.
Bu mücadelede birbirine paralel olarak geliþen iki öykü kesiþiyor: Kendisini kandýrýp hamile býrakan evli patronu Fatih’e saldýrdýðý için sekiz yýl hapis yatan, çocuðu yetimhaneye verilen Sibel, cezaevinden tahliye olup, büyüdüðü semt Beþiktaþ’ta, çoktan ölmüþ olan ebeveynlerinin evine dönüyor. Kýzýný yanýna almak için hayatýný baþtan kurmaya çalýþýyor. Ona sahip çýkan Beþiktaþ esnafý aile dostunun fanatik Beþiktaþlý oðlu Muzo’nun iþlettiði futbol sahasýnýn üzerine iþ ve alýþveriþ merkezi dikmek isteyen BJK yöneticisi ise Fatih’ten baþkasý deðil! Muzo gençliðinden beri hiç eriþemeyeceðini düþündüðü Sibel’e aþýk olunca, saha kurtarma ile Sibel’i Fatih’in tehditlerinden kurtarma planlarý birleþiyor...
ÝYÝLER KÖTÜLERE HER DAÝM KAZANIR MI?
Öykü iskelet haliyle epeyi naif olduðu ve birçok kliþeyi kullandýðý için senaristler Aydýn Bulut ve Eyþan Özhim, fantastik öðeleri ve gündemdeki sorunlarý devreye sokarak filme renk katmaya çabalamýþ. Filmin özünde parasý ve gücü sayesinde insanlarýn hayatlarýyla oynayabileceðini sananlara karþý sýradan insanlarýn dayanýþmasýný kutsallaþtýran, iyilerin kötülere karþý her daim zafer kazanacaðýna dair romantik bir inanç yatýyor. Ama bu inanca izleyiciyi ortak edecek ustalýkta bir film deðil.
Görüntü yönetiminde sinema tadý vermeyen bir televizyon estetiði, sanat yönetimindeki özensizlik (belki de talihsizlik), bazý yardýmcý oyuncularýn adeta baþka bir filmde oynar gibi abartýlý performanslarý misali bazý belirgin sorunlarýn yaný sýra filmdeki asýl eksiklik, bence, mizah. Ken Loach’un Looking for Eric/ Hayata Çalým At’ýnda bireysel bir krizi toplumcu fon eþliðinde aktarýrken doruða ulaþtýðý mizahtan yeterince yararlanýlmasý örnek alýnsaydý keþke. Üstelik filmin fantastik öðesi cömertçe mizah malzemesi sunabilecek olan Neyzen Tevfik! Bu filmde onun Rubai’si tadýnda olsaydý keþke: Sanma ciddiyet ile sarf ederim sanatýmý/ Ney elimde suyu durmuþ kuru musluk gibidir/ Bezm i meyde sufehanýn saza meftun oluþu/ Nazarýmda su içen eþþeðe ýslýk gibidir...
FÝLMÝN KÜNYESÝ
Yönetmen: Aydýn Bulut
Senaryo: Aydýn Bulut, Eyþan Özhim
Görüntü: Zekeriya Kurtuluþ
Müzik: Mazlum Çimen
Oyuncular: Eyþan Özhim, Ertan Saban, Uður Polat, Arif Erkin Güzelbeyoðlu, Altan Erkekli, Rýza Sönmez, Rüzgar Boyle, Ünal Silver, Ahmet Saraçoðlu, Selim Erdoðan, Ali Ýl