izim ailenin önemli ritüellerinden biri de fotoðraf albümleri. Babamýn baþýnda gençlik rüzgarlarý eserken kendini attýðý Ýzmir Fuarý, annemin kucaðýnda ben, kardeþimle evimizin önündeki bahçede oynarken erkek kardeþimin hasýr þapkanýn altýndan bakan kocaman gözleri... Günümüz çocuklarý bu keyfi yaþayabilecek mi bilmiyorum. Çünkü bana göre varlýk içinde yokluk yaþýyorlar. Her anlarý neredeyse fotoðraflanýyor sonra da bilgisayarlardaki ‘dijital çöplük’lerde kayboluyor... Doðum fotoðrafçýsý Jasmin Traub’un kapýsýný çaldýðýmda onunla konuþacaklarýmý bir bir geçirdim aklýmdan. Ama sohbet, bu sorularla sýnýrlý kalmadý. Ortaya, baþka baþka þeyler de çýktý. Hem anne baba olmakla, hem çocuk olmakla, hem de seçimlerle ilgili.
Fotoðraf çekmeyi çok seven bir annenin kýzý Jasmin Traub. “Evine gitseniz kapýyý açar açmaz fotoðrafýnýzý çeker” diyor. Eskiyen fotoðraf makineleri de küçük Jasmin’e oyuncak olunca, sonuca pek þaþýrmamak gerek aslýnda. Ancak fotoðraf çekmeyi seven o küçük kýzla, bir iþ olarak bunu benimseyen genç kadýn arasýna Türkiye’nin eðitim gerçeði girmiþ. “Sosyal yönümün çok kuvvetli olduðunu keþfetmiþtim ama çevrem bunun pek farkýnda deðildi herhalde” diyen Jasmin Traub, üniversite sýnavlarýnda Türkiye 150’ncisi olunca, turist rehberi olma hayaline veda etmiþ. “Bu puan, rehberlik için harcanýr mý?” demiþler. O da ODTÜ Ekonomi’yi yazmýþ. Mezun olunca tam 12 yýl, bütçe raporlama gibi birimlerde çalýþmýþ büyük þirketlerde. Bir þeyler birikip iþ hayatýndaki mutsuzluðu iyice artýnca “Ben fotoðrafçýlýk yapmak istiyorum!” demiþ. “Annem kalp krizi geçirecekti neredeyse!” diyor gülerek ve annesinin daha sonra bu kararýnda kendisini desteklediði de ekliyor. Çevresindekilerin ‘bir heves’ gördüðü ve nasýl olsa geçer dediði fotoðrafçýlýðý o kadar seviyor ki anlattýðý her kare, gözünüzün önünde canlanýyor. Çok yoðun çalýþtýðý dönemlerde bile fotoðrafçýlýkla ilgili dersler alan Traub, bir arkadaþýnýn doðum fotoðrafýný çekerek baþlamýþ bu alanda çalýþmaya. “Ben zaten doðal, portre fotoðraflarý çekmeyi seviyorum. Ama doðum fotoðrafçýlýðý tam bana göreydi” diyerek o ana dönen Traub, her doðumda o mucizeye tanýklýk etmenin mutluluðunu yaþýyor. Anne babalarla birlikte gülüyor aðlýyor.
10 AYNI KAREYE GEREK YOK
Peki dijital fotoðraflarýn daha iyi deðerlendirilmesi için ne yapýlmalý?
“Bir kere, gördüðümüz her þeyin fotoðrafýný çekmek zorunda deðiliz. 10 tane ayný kareyi çekmenin gereði yok. Tatile gittiðimizde, bin tane fotoðraf çektiysek, bunlarý eleyip, 30 tanesini mesela bastýralým ki sonra oturup onlara yeniden bakabilelim.” Traub’un fotoðraflarýna www.jasminetraubphotography.com adresinden ulaþmanýz mümkün.
