Sanýrým içimizde sosyal medya kullanmayan yok. Hatta hepimiz artýk acýlarýmýzý sevinçlerimizi sosyal medya üzerinden paylaþýyor sosyal mecrada ki arkadaþlarýmýzla iletiþimimize göre yakýn veya uzak arkadaþlýklarýmýza karar veriyoruz. En son ne zaman çok sevdiðiniz bir arkadaþýnýzý ziyarete gittiðiniz beraber kahve içip kýrk yýl hatýr kattýnýz dostluðunuza diye sorsam belki de çoðumuz bu süreyi hatýrlamakta bile zorlanacaðýz. Sosyal iletiþimi eleþtirenlerden deðilim. Aksine olumlu yönlerinin çok fazla olduðunu düþünen biri olarak sadece bizi acýmasýzlaþtýrmasýndan duyduðum rahatsýzlýðý dile getirmek istiyorum. Bilmiyorum belki de sizin de dikkatinizi çekmiþtir.
Gün geçmiyor ki ünlülerin paylaþýmlarýnýn altýna yapýlan olumsuz yorumlara ünlülerin verdiði cevap haberi gazete köþelerinde yer almasýn. En son örneklerinden biri ünlü bir manken ve baþka bir bayan arasýnda geçen tartýþmaydý diye hatýrlýyorum. Belki bundan sonra baþka da çýkmýþtýr. Artýk takip etmekte zorlanýyorum. Yorumlar tartýþmaya dönüþtü, tartýþma polemiðe, polemik habere, haber reklama.
Tanýmadýðýnýz veya tanýdýðýnýz biri hakkýnda olumsuz yorum yapma hakkýný kendimizde nasýl buluyoruz anlamýyorum. Bize bu hakký kim veriyor? Olumsuz yorum Bize yapýlsaydý ne kadar hoþumuza giderdi? Biz ne kadar mükemmeliz ki baþkasýný yerden yere vuruyoruz? Acýmasýz yorumlarý gördükçe aklýmdan bu sorular geçmiyor deðil. Hatta iþ o kadar ileri gitti ki; Karþýndakinin þekline, boyuna, kilosuna, kýyafetine, yediði yemeðe vs yapýlan yorumlar masum bile gelmeye baþladý bana.
Neden mi?
“Barýþ Mitingi için Ankara’da toplananlara yapýlan iki intihar saldýrýsýnda 100 den fazla kiþi öldü.”
“Mýsýr’ýn Þarm el Þeyh kentinden Rusya’nýn St. Petersburg þehrine giderken düþen A-321 tipi uçaktaki 224 kiþinin tamamý hayatýný kaybetti.”
“Paris Baþsavcýlýðý, Fransa’yý kana bulayan saldýrýlarda 129 kiþinin hayatýný kaybettiðini, 99’u aðýr olmak üzere 352 kiþinin de yaralý olduðunu açýkladý.”
“Kenya’da Garissa Üniversitesi’nin kampusunde Eþþebab militanlarýnýn düzenlediði saldýrýda çoðu öðrenci 147 kiþi öldü.”
Sizlere sosyal medyada bu katliamlar hakkýnda yapýlan yorumlara birkaç örnek vermek istiyorum; A kiþisi : “Avrupa’da teröristlere çok yatýrým yaptýlar, e tabi þimdi de meyvesini yeme zamaný.”
Y kiþisi : “Þu profiline Fransa bayraðý koyanlarý anlamýyorum bizim o kadar þehidimiz oldu onlar bizi desteklemedi. Fransa’yý tek destekleyeceðim bir þey var o da Paris Sen Germain takýmý.”
O kiþisi: “Fransa merkez patlýyor herkes IÞID’i gören kopmalýk acýyo son ses.
Asddhjdhjhjdb....”
S kiþisi : “Fransa üzüldüm mü ki tabii kii hayýr.. Bütün dünya kýnamýþ bizim onca insanýmýz öldü hepsi kör saðýr dilsizdi. Bana ne yaaa, biraz da siz yaþayýn terörü nasýlmýþ acýdý mý?”
Bu yazdýklarým sadece birkaç küçük örnekti. Bu ve bunlar gibi yüzlerce kin, nefret, eleþtiri dolu söylem okuyabilirsiniz. Evet bazý eleþtirilere hak vermiyor da deðiliz. Ancak Avrupa kültüründe ve diðer yabancý kültürlerde çoðunluk olarak Ýslamafobi kavramýnýn oluþtuðunun ve Müslüman olan hemen hemen herkese patlayýcý madde gözüyle bakýlmaya baþladýðýnýn da farkýndayýz. islamafobiyi eleþtiriyorsak ve aslýnda Ýslamiyet’in bunlardan ibaret olmadýðýný düþünüyorsak neden kin ve nefret söylemleri yerine dinimizin emrettiði hoþgörüyü kullanarak Ýslamiyet’i doðru anlatmaya çalýþmýyoruz? Neden terörizm ve Müslümanlýðýn baþka bambaþka kavramlar olduðunu yaþatmýyoruz. Hiç aklýnýza geldi mi yapmýþ olduðunuz kin ve nefret söylemlerinin islamafobi kavramýný destekler durumda olacaðý. Öyle sözler vardýr ki merhem niyetine, öyle sözler vardýr ki kurþun niyetine...
Hemen hemen hepimizin bildiði bir durumdur. Hz. Peygamber’in (SAV) ayaða kalktýðý cenazenin Yahudi bir kiþiye ait olduðunu hatýrlatanlara verdiði “Bu da bir insan deðil mi?” (Müslim: 1593, 1596) þeklindeki cevabý.
Sanýrým bu yazdýðým yeterli olmuþtur yapmýþ olduðumuz kin ve nefret söylemlerini düþünmemize... Küçücük bedeni ile Alyan Kürdi deðil miydi vicdanlarý sýzlatýp acýnýn memleketi olmadýðýný bize gösteren?.. Katliamýn ülkesi, dini, rengi olmaz diye düþünenlerdenim. Yýllarca teröre binlerce gencini vermiþ bir ülkenin evladý, Yahudi cenazesinde bile ayaða kalkan bir Peygamberin Ümmeti olarak benim vicdaným bana ölenlere rahmet dilemeyi gösteriyor?
Peki ya sizin vicdanýnýz?
